STEP - Rruga Shpirtërore Kush jemi Short Articles Identifikohu Hyni
Libri di Angel Jeanne
Zgjidhni pjesën e tekstit për ta sqaruar (80 words max)
Step 1 - N° 4

Ju nuk jeni këtu rastësisht…

https://www.accademiadicoscienzadimensionale.net/wp-content/uploads/2013/12/non-sei-qui-per-caso.jpg

Faqja 1 nga 3

Gjithmonë më kanë pyetur:

“Pse nuk e kuptojnë njerëzit që Zoti ekziston? Pse njerëzit nuk besojnë në Shpirt dhe në aftësinë për të jetuar një jetë pas vdekjes së mëparshme? Pse njerëzit janë të bindur që gjithçka që ato shohin është e vërtetë pa bërë asnjë pyetje? Pse shumica prej tyre nuk besojnë në këto gjëra apo nuk i kuptojnë ato?”

Përgjigjja mund të duket e qartë, por jo të gjithë jemi të njëjtë, sepse jo të gjithë janë të gatshëm ta njohin dhe ta pranojnë të vërtetën. Nuk kam ndërmend të katalogoj njerëzit duke u dhënë atyre një etiketë, por thjesht do të dëshiroja t’i bëj ato të kuptojnë ndryshimin që i dallon ato nga jeta në jetë, të cilët vazhdojnë të evoluojnë dhe të kërkojnë të vërtetën, nga ato që nuk janë aspak të interesuar ta njohin atë, e lëre më ta kuptojnë. Ka njerëz që janë të gatshëm dhe të gatshëm të duan të dinë informacione të caktuara, të tjerët jo. Ne mund t’i ndajmë njerëzit sipas tre lloje mendimi:

1 – Ato që nuk besojnë në asgjë, dhe si të tillë nuk duan të besojnë në gjithçka që mund të përkufizohet si “paranormale” ose “shpirtërore”. Ato janë jashtëzakonisht të bindur, në skepticizmin dhe idealet e tyre, se ato posedojnë të vërtetën e vetme dhe të vetme absolute, aq sa ato presin që të gjithë të tjerët në botë të mendojnë ashtu sikur ato dëshirojnë. Nëse dikush mendon ndryshe, ata menjëherë e identifikojnë atë si “të çmendur”, duke e trajtuar atë si “budalla”, pa i dhënë atij mundësinë më të vogël të dëgjojë dhe të flasë. Paradoksalisht, një pjesë e këtyre skeptikëve janë vërtet të bindur fetarë, të cilët besojnë në Prift, por jo në Zotin e vërtetë; aq sa ato janë të bindur se për të komunikuar me Zotin është vërtet e nevojshme të kalosh përmes zërit të Priftit, dhe që përndryshe nuk mund të komunikojë drejtpërdrejt me Të, por në të njëjtën kohë ata harrojnë objektivin e vërtetë dhe lënë pas dore kuptimin e Zotit të vërtetë. Ato janë plotësisht skeptik, jo jashtë idealit të vërtetë, por jashtë dembelizmit të pastër, sepse ato besojnë se kërkimi i përgjigjjeve është shumë i lodhshëm, kështu që është më mirë të bindin veten – dhe në këtë pikë të bindin të tjerët – se asgjë nuk ekziston më shumë nga sa din ai tashmë. Pavarësisht nëse kto lloj njerëzish kane të drejtë apo e dinë mirë se janë gabim në fushat më të gjera, ato do të vazhdojnë të imponojnë të menduarit e tyre edhe me kushtin e ngulitjes së asaj te të tjerët, sepse janë të bindur se asgjë nuk ekziston, ose se ekziston vetëm nëse konfirmohet së pari nga ato në vetën e parë.

2 – Pastaj vërejmë ato që thonë se nuk besojnë në asgjë, më shumë nga frika ose sepse nuk kanë pasur përvoja të rëndësishme që i kanë bërë ato të ndryshojnë mendje, por që ato nuk kanë asnjë interes të imponojnë mendimet e tyre te të tjerët, aq sa të mos zemërohen ose nevrikosen me ato që besojnë dhe flasin në vend të çështjeve shpirtërore. Ne mund ti përcaktonim ato si “agnostikë të padëmshëm”, sepse pavarësisht se kanë një mendim të mbyllur, ato pranojnë larminë dhe hapjen e të tjerëve, pa morbiditetin e dëshirës për të imponuar bindjet e tyre te të tjerët. Kësaj kategorie njerëzish mund t’i shtojmë edhe ata që i dëgjojnë mendimet dhe përvojat e të tjerëve, dhe mbase besojnë se këto përvoja janë reale, por përkundër kësaj ata nuk janë të interesuar të hyjnë më thellë në temë, edhe nëse i pranojnë dhe i respektojnë.

Faqja 2 nga 3

3 – Si perfundim  kemi ato që demonstrojnë, përkundrazi, një etje për njohuri që ndonjëherë janë të gatshëm ta kënaqin me çdo kusht. Jo të gjithë e kuptojnë menjëherë, ka nga ata që, si fëmijë, janë shumë të interesuar për të gjitha çështjet shpirtërore, dhe ata që, duke u rritur vetëm me kalimin e viteve, e kuptojnë se janë të intriguar nga një temë e veçantë; të gjithë, megjithatë, kanë karakteristika që i bashkojnë: atyre nuk u interesojnë atë që thonë të tjerët, sepse ndjekin kureshtjen e tyre, e cila ndonjëherë është një etje e vërtetë, derisa të arrijnë përgjigjjet që donin të merrnin. Nuk ka rëndësi nëse dikush shkon kundër tij dhe përpiqet ta bëjë atë të ndryshojë mendimin e tij: ky lloj njeriu dëshiron të marrë përgjigjje dhe ai do t’i kërkojë ata derisa t’i gjejë ato. Një pjesë e tyre janë tashmë të vetëdijshëm se sa e gjerë është bota shpirtërore, kështu që ata vendosin të hapin mendjen e tyre për sa më shumë informacione për sa u përket temave më të larmishme. Një pjesë tjetër e tyre është më e mbyllur në studimet e tij, sepse ai është i interesuar vetëm për një temë të caktuar ose në një rreth të vogël, sepse, me siguri, at janë lëndët e vetme mbi të cilat kanë përvoja të dorës së parë, kjo është arsyeja pse ata kërkojnë shpjegime për atë që ju ka ndodhur atyre. E megjithatë, me kohën, ata mund të zbulojnë se ka diçka tjetër, përveç asaj teme të saktë, që mund të tërheqë vëmendjen e tyre dhe t’i bëjë ata të hapin mendjen e tyre në fusha më shpirtërore. Në një kuptim të caktuar është sikur një person ta kishte kaluar jetën e tij duke kërkuar Zotin, por gjatë kërkimit, ai filloi të zbulojë se përtej pranisë së tij ekziston edhe tjetër, si mundësia e rimishërimit dhe për këtë arsye të jetosh një jetë pas vdekjes; shumë e ndryshme nga ajo që na ka mësuar feja.

Të përshkruara këto tre lloje njerëzish, të cilët natyrisht janë shumë më të gjerë dhe më të ndërlikuar sesa përmbledhja e shkurtër e thjeshtuar dhe e shkurtuar për të shmangur çdo vonesë, ju mund të vendosni të ndani në dy terma shumë më të thjeshtë: kush është shpirtëror dhe kush nuk është shpirtëror. Dy llojet e para të individëve të përshkruar, janë ata që unë i përcaktoj si Gaia’s Low, njerëz që në mënyrë të pashmangshme nuk kujdesen të zbulojnë të vërtetën me fakte konkrete, ato duan të jetojnë rutinën e tyre pa asnjë lajm që vjen të trokasë në derën e tyre. Ato vendosën të mbyllnin mendjen e tyre që ka rrënjë në ato që shohin vetëm me sy fizikë; perspektiva e tyre prandaj është jashtëzakonisht e zvogëluar. Ato janë të vendosur të vazhdojnë në atë mënyrë, kështu që nuk janë ato që mund të quhen “person shpirtëror”. Përshkrimi i tretë, nga ana tjetër, mund të identifikojë se çfarë është një person shpirtëror, që do të thotë ata që – edhe pa e vendosur ta kenë hapur – kanë filluar të kërkojnë përgjigje për pyetjet e tyre të shumta, duke e gjetur veten gjithnjë e më shumë dhe duke ndjekur instinktin e tyre që i çoi ato të ndjekin një rrugë shpirtërore. Në ndryshim nga sa mendojmë, jo të gjithë kanë lindur tashmë me ide të qarta, me sensin e gjashtë të qëlluar në njëmijë dhe me një interes për gjithçka që fshihet; shumë prej tyre kanë lindur dhe rriten ashtu si njerëzit e zakonshëm, por me një ndjenjë të brendshme që duan të zbulojnë diçka që, në mënyrë racionale, madje as ata nuk e dinë se çfarë është. Sidoqoftë, ato e kuptojnë thjellësisht se duhet të kërkojnë përgjigjje për pyetjet që as vetë ato nuk mund t’i dinë se i kanë menjëherë. Jo të gjithë ata ndiejnë nevojën e menjëhershme për të studiuar tema shpirtërore dhe për t’i njohur ata të gjithë, në fakt ne gjithmonë fillojmë me një ose disa tema të interesuara, të cilat sidoqoftë mund të hapen dhe të çojnë në zbulimin e njohurive të reja edhe jashtë fushës së interesit të një personi. Në fund të fundit, kur filloni të njihni botën shpirtërore, ose më saktë botën e vërtetë, ju e kuptoni se pak njohuri nuk janë më të mjaftueshme për të mbushur etjen tuaj, sepse doni të dini gjithnjë e më shumë, pak a shum si qershitë … një njohuri tërheq tjetrën! Megjithëse humbjet e kohës rutinore dhe ditore, ato ndiejnë një nxitje të fortë në to për të kërkuar diçka, ato duan të dinë dhe të mësojnë më shumë, mund të themi se ato janë aq të uritur për dije, saqë nuk ndjehen të ngopur në kafshimin e parë dhe të vetëm, siç ndodh me shumë të tjerë.

Prandaj ekziston një divergjencë jo e pakonsiderueshme midis atyre që mund ta përcaktonim si “shpirtëror” dhe të cilët si “jo shpirtëror”. Ato që mund t’i quajmë shpirtërorë janë njerëz të nxitur nga dëshira për të zbuluar dhe evoluuar. Në realitet këta njerëz tashmë janë më të evoluar në shumë aspekte se të zakonshmet, madje edhe pa e ditur atë apo nuk e kuptojnë atë, dhe kjo është arsyeja pse ata mendojnë se duan të vazhdojnë të zbulojnë, sepse ata ndjekin instinktin e tyre sesa atë që kërkon rryma, rrjedhën, ose “atë që duhet të bësh sepse të gjithë e bëjnë atë”. Frymëtarët nuk bëjnë diçka për të ndjekur masën, kështu që ata nuk pushojnë së kërkuari përgjigje vetëm sepse masa në përgjithësi nuk kërkon përgjigje.

Faqja 3 nga 3

Njerëzit “jo shpirtërorë” nuk e ndiejnë këtë nevojë të fortë për njohuri. Ndonjëherë ato mund të tregohen kurioze, për periudha të caktuara që nuk zgjasin shumë, por njohja e tyre nuk është e nevojshme, sepse është vetëm një kalim kohe që ata do të braktisin dhe harrojnë së shpejti. Arsyeja e vërtetë është se ata nuk janë të gatshëm të kuptojnë dhe pranojnë se realiteti, që ata gjithmonë e kanë njohur si të vërtetë, fsheh shumë më tepër çudira dhe falsitet se sa imagjinojnë, kështu që ata ndiejnë reagim ndaj njohurive më të larta. Ato nuk duan të zbulojnë të vërtetën, kështu që ata vullnetarisht pranojnë të gënjehen nga gënjeshtrat.

Nëse jeni këtu, kjo është sepse jeni gati të dini. Nuk është rastësi që keni ardhur këtu për të lexuar këto fjalë. Ju po kërkonit të vërtetën. Diqka ju bërtiti brenda jush, duke ju nxitur të shikoni, diçka dëshironte të shpërthente dhe t’ju thoshte: “thereshtë atje, është atje!”, Por nuk ishe gati për ta dëgjuar, ishe tepër i frikësuar ose ishe zhytur shumë në rutinën që të mbështetej deri në pikën që të mbylli instinktin tënd. Atëherë, krejt papritur, pa e kuptuar fare, ke ardhur këtu. Askush nuk ju detyroi të lexoni këto shkrime, përveç instinktit tuaj. Unë mund të jem një person i zakonshëm, por diçka ju shtyn të lexoni dhe të vazhdoni të ushqeheni me fjalët e mia, sepse ju e dini që ato nuk janë vetëm fjalë. Ata janë dëshmi të jetuara personalisht që tregojnë një botë në të cilën ne jemi bashkë. Unë nuk do t’ju them se po ju ofroj të vërtetën Absolute, përkundrazi do të insistoj t’ju them që ta provoni këtë njohuri në vetën e parë, duke lexuar, eksperimentuar dhe verifikuar atë që vijon me duart tuaja, për të konfirmuar vetë se është. Ka dy njerëz në botë: ata që nuk janë të gatshëm dhe ata që sot po fillojnë një fillim të zgjimit, atë shijen që e kërkuan prej kohësh. Ndërsa po i lexonit këto dokumente, mund të keni provuar diçka, nga tërqethje të vogla pozitive që përshkuan trupin tuaj, të dridhura që ju bënin të ndjeheni mirë dhe që ju lëviznin, në ndjenja shumë më të forta dhe më komplekse për tu përshkruar, nëse jo, duke thënë se “nuk i keni provuar kurrë më parë”. Kjo ndodh me ato që unë i quaj “shpirtërore”. Ju jeni gati për të filluar, nuk keni dyshime. Njerëzit jo-shpirtërorë nuk mund ta kuptojnë atë që një person shpirtëror mund të kuptojë. Nuk ka të bëjë me inteligjencën por me evolucionin. Njerëzit shpirtërorë kanë qenë për një kohë të gjatë, madje edhe para se të lindnin. Ato kanë një vetëdije më të gjerë brenda tyre, nuk e dinë pse, por e dinë që e gjithë kjo ekziston dhe është e vërtetë, pavarësisht se sa është e mohuar nga të tjerët. Ka njerëz shpirtërorë që e dinë shumë mirë ekzistencën e gjithë kësaj, të tjerët fillojnë me një pamje të zvogëluar, por kjo nuk është e rëndësishme: me kohën dhe përvojën të gjithë ata do të mprehin njohuritë e tyre.

Ekziston një ndryshim i rëndësishëm midis “shpirtëror” dhe “jo shpirtëror”. Ju jeni një qenie shpirtërore, një qenie shumë më e fuqishme, aq sa sja ke idenë, i cili dëshiron të zgjohet sa më shpejt të jetë e mundur. Për ta bërë këtë, megjithatë, duhet të fillohet nga një bazë. Para së gjithash, kuptoni pse nuk mbani mend se kush jeni. Ju jeni një mysafir në këtë planet, ju jeni ndryshe nga Low i Gaia … ju po kaloni. Ju keni misione në këtë kohë, por vazhdimisht përpiqeni ta mohoni sepse keni frikë të zbuloni shumë. Ju nuk mbani mend, por ju jeni këtu për një arsye.

Gjatë këtij udhëtimi do të kuptoni pse nuk mbani mend kush jeni, pse jeni këtu dhe nëse të harroni gjithçka ishte një zgjedhje e juaj apo jo. Për momentin mund t’ju siguroj vetëm se nuk jeni këtu rastësisht. Vazhdoni me artikujt e ardhshëm, sepse do të gjeni përgjigje për pyetjet tuaja.

Ky dokument është përkthimi i aritukullit origjinal (https://www.accademiadicoscienzadimensionale.com/archives/4635) i sitit Accademia di Coscienza Dimensionale.

Fundi i faqes 3 nga 3. Nëse të pëlqeu artikulli komento këtu poshtë dhe përshkruaj ndjesitë e tua gjatë leximit apo praktikimit të teknikës së propozuar.

Ky dokument është pronë e https://www.accademiadicoscienzadimensionale.com/. Të gjitha të drejtat janë të rezervuara, është i ndaluar çdo përdorim i plotë apo i pjesshëm i përmbajtjeve të pranishme në portal, përfshirë memorizimi, riprodhimi, ripunimi, përhapja apo shpërndarja e përmbajtjeve të njëjta nëpërmjet çdo platforme teknologjike, suporti apo rrjeti telematik pa autorizimin e shkruar të mëparshëm nga ana e Akademisë së Koshiencës Dimensionale, A.C.D. Çdo shkelje dënohet me ligj. ©

3637 komente
  • erika. - 18:55 20/01/25

    Già da piccola ho sempre avuto una forte spiritualità. Il cristianesimo non è mai riuscito a dare le risposte che cercavo e così mi sono sempre avvicinata a pratiche più esoteriche e continuo a farlo.

  • erika. - 18:55 20/01/25

    Già da piccola ho sempre avuto una forte spiritualità. Il cristianesimo non è mai riuscito a dare le risposte che cercavo e così mi sono sempre avvicinata a pratiche più esoteriche e continuo a farlo.

  • isideillumina78 - 18:07 20/01/25

    Io sono fortemente credente e voglio proseguire a trovare le risposte a qualsiasi domanda mi pongo in tal senso

  • giogi - 08:23 20/01/25

    Non so se sono spirituale o meno , ma mi sono sempre avvicinato a questi temi per poi scappare , perché sentivo di star amdando in una direzione di non ritorno , avevo paura di cosa potesse succedere , e la verità è che ho ancora paura e timore però c'è qualcosa che mi spinge a continuare .

    • giogi - 08:24 20/01/25

      E da sempre quando medito avverto forti vibrazioni in tutto il corpo , non so se è qualcosa di positivo .

  • chiarat - 18:58 19/01/25

    Sin da piccola percepivo un senso profondo e mistico proveniente dalla natura e dagli animali. Oltre ad una spiritualità che andava oltre i dogmi cristiani cui ero forzata dalla famiglia. Difatti ho iniziato molto presto a praticare yoga e meditazione, oltre al veganesimo e mi accorgo sempre di più di far parte di quella schiera di persone che desidera espletare la propria missione per il bene dell' umanità.

  • crissi - 12:02 19/01/25

    Ma grazie !ma grazie! ma che bello !ma che bello i brividi in testa ,su tutte le braccia, mi viene quasi da piangere, Viva DIO viva la vita

  • Elisabetta - 02:18 18/01/25

    Ho sempre sentito dentro di me un qualcosa che mi risuonava, che mi chiamava ma da piccola non capivo... pensavo di essere strana, asociale e un po' paranoica ma mi sentivo come se non sapessi qualcosa. Ho procrastinato tanto per paura, ho ancora paura ma non voglio più fermarmi. Farò tesoro di queste pagine preziose d'ora in poi!

  • GocciadiLuna - 17:31 17/01/25

    Mi sono rivista molto in questo articolo e a un certo punto infatti mi sono emozionata, è stato come ritrovare una parte di me che aspettava da tempo di essere ascoltata, proprio qui in questo articolo, fin da bambina mi sono sempre sentita diversa da quando ho iniziato la scuola e sono entrata in contatto con gli altri bambini ed è come se anche loro lo sentissero, mentre per me era un istinto naturale il voler stare in comunione ed armonia con tutti senza giudizio e con apertura, le mie compagne mi escludevano e si sentivano gelose e minacciate dalla mia presenza all'interno del gruppo non permettendomi di farne parte, ricordo che un giorno una mia compagna strappò un mio disegno perché considerato dalla maestra molto bello, oppure di un altra mia compagna che intimava alla sua migliore amica di non stare con me perché lei era gelosa e poi dispetti, atti che consideravo violenti come spintoni, manate o prese in giro. Per me tutto questo era incomprensibile e mi procurava molto dolore, sia se lo subivo io o qualcun' altro, l'unica cosa che volevo era che fossimo amici e in armonia, non comprendevo queste dinamiche che sentivo non fare parte di me.

  • francesco31 - 11:54 17/01/25

    Io sono molto convinto di non essere qui per caso , ma non per chi sa quale motivo , anzi ho inziato e mollato il percorso spirituale una quantità di volte da essere ridicola, sono passati ben 9 anni dalla mia prima visita all'accademia , eppure eccomi qua a cercare di riprendere il percorso e portarlo avanti questa volta per davvero. In questi nove anni mi sono reso sempre conto come ogni volta che la ia vita si facesse difficile o altro , instintivamente finivo sul sito dell'accademia, o facevo un respiro di prana, non so come spiegarlo ma ogni volta che vedevo le cose andare storte e pensavo alla prana o all'academia , mi dicevo che il mio posto era li e e che dovevo tornare a meditare, poi puntalmente dopo un mese 2 smettevo, perchè il low mi fregava alla grande. Ora spero che con la maturità dell'età e le tante esperienze fatte , possa riuscire finalmente a iniziare questo cammino e non abbandonarlo più.

  • Rgiusy - 17:03 16/01/25

    Più vado avanti e più mi rendo conto delle tantissime domande senza risposta che mi pongo costantemente. Tra tutte chi sono e cosa sono venuta a fare su questa terra. Domande che ti etichettano come pazza. Mi sento di avere un po di spiritualità, amo il creato e tutto l'universo. Ti parla di continuo se solo ci si fermasse un attimo in silenzio ad ascoltare. Ma a volte preferiamo il rumore di questo mondo

  • aicca - 11:09 16/01/25

    Ecco qui la prima risposta alle domande che mi sono fatta con l'articolo precedente, spesso mi chiedo il perché ho queste curiosità e molta altra gente no, ci sta che siamo diversi, è anche un discorso di apertura mentale, sicuramente ho notato comunque che chi la vede come te lo si può percepire. Molto interessante grazie

  • francesc_a - 08:38 16/01/25

    Fin da piccola sono stata attratta dal mondo spirituale e non ho mai capito il motivo per cui certe cose che a me sembravano ovvie non lo fossero per chi mi stava e sta accanto tuttora. Dall’adolescenza ho intrapreso alcuni percorsi ma non ho mai praticato o mezzo in pratica regolarmente ciò che apprendevo. Però la mia sete di conoscenza non mi ha mai abbandonato, anzi é ciò che non mi ha fatto desistere. E non riuscivo a capire per quale ragione le persone che mi stanno accanto, seppur a volte interessati a determinati argomenti non abbiano questo impulso di conoscere e approfondire come me. Ora, dopo aver letto questo articolo in cui sono delineate le diverse tipologie di persone mi é chiaro. Sicuramente non sono stata costante in tutti questi anni ma con l’accademia voglio impegnarmi profondamente.

  • benito - 19:11 15/01/25

    Penso che oggi, essendo il mondo che viviamo fortemente materialista, dominato da Matrix, non è semplice pensare all'invisibile, all'anima, a Dio e credere che la materia in sè sia pura illusione. Penso anche che quasi tutti gli esseri umani pensino, almeno una volta nella loro vita, alla possibilità che qualcosa di superiore esista e spesso si allontanano da questo pensiero perchè in sè pericoloso, nella misura in cui porterebbe ad assumere un cammino etico e ciò potrebbe portare fuori dagli obiettivi basati su "valori" orientati prettamente all'affermazione di se stessi anche se sulla pelle degli altri.

  • nikolay - 17:50 14/01/25

    Non posso che confermare che la conoscenza non basta mai, si vorrebbe conoscere tutto, subito. Purtroppo la limitatezza dei nostri mezzi ci costringe a percorrere una strada lunga, e ad effettuare varie pause lungo il percorso, ma sono certo che ne varrà la pena. Questa volta sento di aver trovato la guida giusta.

  • tiziana317 - 13:18 14/01/25

    Io dico sempre che il caso non esiste, sicuramente se sono qui è perché ne ho bisogno per evolvere. Mi sono sempre sentita diversa dagli altri, ho trovato solo poche persone a me affini. Già da piccola ho sempre nutrito rispetto e amore per la natura che mi circonda, ho sempre percepito la scintilla divina negli animali, nelle piante, nei fiumi e nelle montagne, tutto ha uno spirito, anche se forse alcune persone non ce l'hanno. Spero in futuro di poter aiutare chi mi sta intorno a elevarsi e stare meglio.