STEP - Rruga Shpirtërore Kush jemi Identifikohu Hyni
Libri di Angel Jeanne
Zgjidhni pjesën e tekstit për ta sqaruar (80 words max)
Step 1 - N° 4

Ju nuk jeni këtu rastësisht…

https://www.accademiadicoscienzadimensionale.net/wp-content/uploads/2013/12/non-sei-qui-per-caso.jpg

Faqja 1 nga 3

Gjithmonë më kanë pyetur:

“Pse nuk e kuptojnë njerëzit që Zoti ekziston? Pse njerëzit nuk besojnë në Shpirt dhe në aftësinë për të jetuar një jetë pas vdekjes së mëparshme? Pse njerëzit janë të bindur që gjithçka që ato shohin është e vërtetë pa bërë asnjë pyetje? Pse shumica prej tyre nuk besojnë në këto gjëra apo nuk i kuptojnë ato?”

Përgjigjja mund të duket e qartë, por jo të gjithë jemi të njëjtë, sepse jo të gjithë janë të gatshëm ta njohin dhe ta pranojnë të vërtetën. Nuk kam ndërmend të katalogoj njerëzit duke u dhënë atyre një etiketë, por thjesht do të dëshiroja t’i bëj ato të kuptojnë ndryshimin që i dallon ato nga jeta në jetë, të cilët vazhdojnë të evoluojnë dhe të kërkojnë të vërtetën, nga ato që nuk janë aspak të interesuar ta njohin atë, e lëre më ta kuptojnë. Ka njerëz që janë të gatshëm dhe të gatshëm të duan të dinë informacione të caktuara, të tjerët jo. Ne mund t’i ndajmë njerëzit sipas tre lloje mendimi:

1 – Ato që nuk besojnë në asgjë, dhe si të tillë nuk duan të besojnë në gjithçka që mund të përkufizohet si “paranormale” ose “shpirtërore”. Ato janë jashtëzakonisht të bindur, në skepticizmin dhe idealet e tyre, se ato posedojnë të vërtetën e vetme dhe të vetme absolute, aq sa ato presin që të gjithë të tjerët në botë të mendojnë ashtu sikur ato dëshirojnë. Nëse dikush mendon ndryshe, ata menjëherë e identifikojnë atë si “të çmendur”, duke e trajtuar atë si “budalla”, pa i dhënë atij mundësinë më të vogël të dëgjojë dhe të flasë. Paradoksalisht, një pjesë e këtyre skeptikëve janë vërtet të bindur fetarë, të cilët besojnë në Prift, por jo në Zotin e vërtetë; aq sa ato janë të bindur se për të komunikuar me Zotin është vërtet e nevojshme të kalosh përmes zërit të Priftit, dhe që përndryshe nuk mund të komunikojë drejtpërdrejt me Të, por në të njëjtën kohë ata harrojnë objektivin e vërtetë dhe lënë pas dore kuptimin e Zotit të vërtetë. Ato janë plotësisht skeptik, jo jashtë idealit të vërtetë, por jashtë dembelizmit të pastër, sepse ato besojnë se kërkimi i përgjigjjeve është shumë i lodhshëm, kështu që është më mirë të bindin veten – dhe në këtë pikë të bindin të tjerët – se asgjë nuk ekziston më shumë nga sa din ai tashmë. Pavarësisht nëse kto lloj njerëzish kane të drejtë apo e dinë mirë se janë gabim në fushat më të gjera, ato do të vazhdojnë të imponojnë të menduarit e tyre edhe me kushtin e ngulitjes së asaj te të tjerët, sepse janë të bindur se asgjë nuk ekziston, ose se ekziston vetëm nëse konfirmohet së pari nga ato në vetën e parë.

2 – Pastaj vërejmë ato që thonë se nuk besojnë në asgjë, më shumë nga frika ose sepse nuk kanë pasur përvoja të rëndësishme që i kanë bërë ato të ndryshojnë mendje, por që ato nuk kanë asnjë interes të imponojnë mendimet e tyre te të tjerët, aq sa të mos zemërohen ose nevrikosen me ato që besojnë dhe flasin në vend të çështjeve shpirtërore. Ne mund ti përcaktonim ato si “agnostikë të padëmshëm”, sepse pavarësisht se kanë një mendim të mbyllur, ato pranojnë larminë dhe hapjen e të tjerëve, pa morbiditetin e dëshirës për të imponuar bindjet e tyre te të tjerët. Kësaj kategorie njerëzish mund t’i shtojmë edhe ata që i dëgjojnë mendimet dhe përvojat e të tjerëve, dhe mbase besojnë se këto përvoja janë reale, por përkundër kësaj ata nuk janë të interesuar të hyjnë më thellë në temë, edhe nëse i pranojnë dhe i respektojnë.

Faqja 2 nga 3

3 – Si perfundim  kemi ato që demonstrojnë, përkundrazi, një etje për njohuri që ndonjëherë janë të gatshëm ta kënaqin me çdo kusht. Jo të gjithë e kuptojnë menjëherë, ka nga ata që, si fëmijë, janë shumë të interesuar për të gjitha çështjet shpirtërore, dhe ata që, duke u rritur vetëm me kalimin e viteve, e kuptojnë se janë të intriguar nga një temë e veçantë; të gjithë, megjithatë, kanë karakteristika që i bashkojnë: atyre nuk u interesojnë atë që thonë të tjerët, sepse ndjekin kureshtjen e tyre, e cila ndonjëherë është një etje e vërtetë, derisa të arrijnë përgjigjjet që donin të merrnin. Nuk ka rëndësi nëse dikush shkon kundër tij dhe përpiqet ta bëjë atë të ndryshojë mendimin e tij: ky lloj njeriu dëshiron të marrë përgjigjje dhe ai do t’i kërkojë ata derisa t’i gjejë ato. Një pjesë e tyre janë tashmë të vetëdijshëm se sa e gjerë është bota shpirtërore, kështu që ata vendosin të hapin mendjen e tyre për sa më shumë informacione për sa u përket temave më të larmishme. Një pjesë tjetër e tyre është më e mbyllur në studimet e tij, sepse ai është i interesuar vetëm për një temë të caktuar ose në një rreth të vogël, sepse, me siguri, at janë lëndët e vetme mbi të cilat kanë përvoja të dorës së parë, kjo është arsyeja pse ata kërkojnë shpjegime për atë që ju ka ndodhur atyre. E megjithatë, me kohën, ata mund të zbulojnë se ka diçka tjetër, përveç asaj teme të saktë, që mund të tërheqë vëmendjen e tyre dhe t’i bëjë ata të hapin mendjen e tyre në fusha më shpirtërore. Në një kuptim të caktuar është sikur një person ta kishte kaluar jetën e tij duke kërkuar Zotin, por gjatë kërkimit, ai filloi të zbulojë se përtej pranisë së tij ekziston edhe tjetër, si mundësia e rimishërimit dhe për këtë arsye të jetosh një jetë pas vdekjes; shumë e ndryshme nga ajo që na ka mësuar feja.

Të përshkruara këto tre lloje njerëzish, të cilët natyrisht janë shumë më të gjerë dhe më të ndërlikuar sesa përmbledhja e shkurtër e thjeshtuar dhe e shkurtuar për të shmangur çdo vonesë, ju mund të vendosni të ndani në dy terma shumë më të thjeshtë: kush është shpirtëror dhe kush nuk është shpirtëror. Dy llojet e para të individëve të përshkruar, janë ata që unë i përcaktoj si Gaia’s Low, njerëz që në mënyrë të pashmangshme nuk kujdesen të zbulojnë të vërtetën me fakte konkrete, ato duan të jetojnë rutinën e tyre pa asnjë lajm që vjen të trokasë në derën e tyre. Ato vendosën të mbyllnin mendjen e tyre që ka rrënjë në ato që shohin vetëm me sy fizikë; perspektiva e tyre prandaj është jashtëzakonisht e zvogëluar. Ato janë të vendosur të vazhdojnë në atë mënyrë, kështu që nuk janë ato që mund të quhen “person shpirtëror”. Përshkrimi i tretë, nga ana tjetër, mund të identifikojë se çfarë është një person shpirtëror, që do të thotë ata që – edhe pa e vendosur ta kenë hapur – kanë filluar të kërkojnë përgjigje për pyetjet e tyre të shumta, duke e gjetur veten gjithnjë e më shumë dhe duke ndjekur instinktin e tyre që i çoi ato të ndjekin një rrugë shpirtërore. Në ndryshim nga sa mendojmë, jo të gjithë kanë lindur tashmë me ide të qarta, me sensin e gjashtë të qëlluar në njëmijë dhe me një interes për gjithçka që fshihet; shumë prej tyre kanë lindur dhe rriten ashtu si njerëzit e zakonshëm, por me një ndjenjë të brendshme që duan të zbulojnë diçka që, në mënyrë racionale, madje as ata nuk e dinë se çfarë është. Sidoqoftë, ato e kuptojnë thjellësisht se duhet të kërkojnë përgjigjje për pyetjet që as vetë ato nuk mund t’i dinë se i kanë menjëherë. Jo të gjithë ata ndiejnë nevojën e menjëhershme për të studiuar tema shpirtërore dhe për t’i njohur ata të gjithë, në fakt ne gjithmonë fillojmë me një ose disa tema të interesuara, të cilat sidoqoftë mund të hapen dhe të çojnë në zbulimin e njohurive të reja edhe jashtë fushës së interesit të një personi. Në fund të fundit, kur filloni të njihni botën shpirtërore, ose më saktë botën e vërtetë, ju e kuptoni se pak njohuri nuk janë më të mjaftueshme për të mbushur etjen tuaj, sepse doni të dini gjithnjë e më shumë, pak a shum si qershitë … një njohuri tërheq tjetrën! Megjithëse humbjet e kohës rutinore dhe ditore, ato ndiejnë një nxitje të fortë në to për të kërkuar diçka, ato duan të dinë dhe të mësojnë më shumë, mund të themi se ato janë aq të uritur për dije, saqë nuk ndjehen të ngopur në kafshimin e parë dhe të vetëm, siç ndodh me shumë të tjerë.

Prandaj ekziston një divergjencë jo e pakonsiderueshme midis atyre që mund ta përcaktonim si “shpirtëror” dhe të cilët si “jo shpirtëror”. Ato që mund t’i quajmë shpirtërorë janë njerëz të nxitur nga dëshira për të zbuluar dhe evoluuar. Në realitet këta njerëz tashmë janë më të evoluar në shumë aspekte se të zakonshmet, madje edhe pa e ditur atë apo nuk e kuptojnë atë, dhe kjo është arsyeja pse ata mendojnë se duan të vazhdojnë të zbulojnë, sepse ata ndjekin instinktin e tyre sesa atë që kërkon rryma, rrjedhën, ose “atë që duhet të bësh sepse të gjithë e bëjnë atë”. Frymëtarët nuk bëjnë diçka për të ndjekur masën, kështu që ata nuk pushojnë së kërkuari përgjigje vetëm sepse masa në përgjithësi nuk kërkon përgjigje.

Faqja 3 nga 3

Njerëzit “jo shpirtërorë” nuk e ndiejnë këtë nevojë të fortë për njohuri. Ndonjëherë ato mund të tregohen kurioze, për periudha të caktuara që nuk zgjasin shumë, por njohja e tyre nuk është e nevojshme, sepse është vetëm një kalim kohe që ata do të braktisin dhe harrojnë së shpejti. Arsyeja e vërtetë është se ata nuk janë të gatshëm të kuptojnë dhe pranojnë se realiteti, që ata gjithmonë e kanë njohur si të vërtetë, fsheh shumë më tepër çudira dhe falsitet se sa imagjinojnë, kështu që ata ndiejnë reagim ndaj njohurive më të larta. Ato nuk duan të zbulojnë të vërtetën, kështu që ata vullnetarisht pranojnë të gënjehen nga gënjeshtrat.

Nëse jeni këtu, kjo është sepse jeni gati të dini. Nuk është rastësi që keni ardhur këtu për të lexuar këto fjalë. Ju po kërkonit të vërtetën. Diqka ju bërtiti brenda jush, duke ju nxitur të shikoni, diçka dëshironte të shpërthente dhe t’ju thoshte: “thereshtë atje, është atje!”, Por nuk ishe gati për ta dëgjuar, ishe tepër i frikësuar ose ishe zhytur shumë në rutinën që të mbështetej deri në pikën që të mbylli instinktin tënd. Atëherë, krejt papritur, pa e kuptuar fare, ke ardhur këtu. Askush nuk ju detyroi të lexoni këto shkrime, përveç instinktit tuaj. Unë mund të jem një person i zakonshëm, por diçka ju shtyn të lexoni dhe të vazhdoni të ushqeheni me fjalët e mia, sepse ju e dini që ato nuk janë vetëm fjalë. Ata janë dëshmi të jetuara personalisht që tregojnë një botë në të cilën ne jemi bashkë. Unë nuk do t’ju them se po ju ofroj të vërtetën Absolute, përkundrazi do të insistoj t’ju them që ta provoni këtë njohuri në vetën e parë, duke lexuar, eksperimentuar dhe verifikuar atë që vijon me duart tuaja, për të konfirmuar vetë se është. Ka dy njerëz në botë: ata që nuk janë të gatshëm dhe ata që sot po fillojnë një fillim të zgjimit, atë shijen që e kërkuan prej kohësh. Ndërsa po i lexonit këto dokumente, mund të keni provuar diçka, nga tërqethje të vogla pozitive që përshkuan trupin tuaj, të dridhura që ju bënin të ndjeheni mirë dhe që ju lëviznin, në ndjenja shumë më të forta dhe më komplekse për tu përshkruar, nëse jo, duke thënë se “nuk i keni provuar kurrë më parë”. Kjo ndodh me ato që unë i quaj “shpirtërore”. Ju jeni gati për të filluar, nuk keni dyshime. Njerëzit jo-shpirtërorë nuk mund ta kuptojnë atë që një person shpirtëror mund të kuptojë. Nuk ka të bëjë me inteligjencën por me evolucionin. Njerëzit shpirtërorë kanë qenë për një kohë të gjatë, madje edhe para se të lindnin. Ato kanë një vetëdije më të gjerë brenda tyre, nuk e dinë pse, por e dinë që e gjithë kjo ekziston dhe është e vërtetë, pavarësisht se sa është e mohuar nga të tjerët. Ka njerëz shpirtërorë që e dinë shumë mirë ekzistencën e gjithë kësaj, të tjerët fillojnë me një pamje të zvogëluar, por kjo nuk është e rëndësishme: me kohën dhe përvojën të gjithë ata do të mprehin njohuritë e tyre.

Ekziston një ndryshim i rëndësishëm midis “shpirtëror” dhe “jo shpirtëror”. Ju jeni një qenie shpirtërore, një qenie shumë më e fuqishme, aq sa sja ke idenë, i cili dëshiron të zgjohet sa më shpejt të jetë e mundur. Për ta bërë këtë, megjithatë, duhet të fillohet nga një bazë. Para së gjithash, kuptoni pse nuk mbani mend se kush jeni. Ju jeni një mysafir në këtë planet, ju jeni ndryshe nga Low i Gaia … ju po kaloni. Ju keni misione në këtë kohë, por vazhdimisht përpiqeni ta mohoni sepse keni frikë të zbuloni shumë. Ju nuk mbani mend, por ju jeni këtu për një arsye.

Gjatë këtij udhëtimi do të kuptoni pse nuk mbani mend kush jeni, pse jeni këtu dhe nëse të harroni gjithçka ishte një zgjedhje e juaj apo jo. Për momentin mund t’ju siguroj vetëm se nuk jeni këtu rastësisht. Vazhdoni me artikujt e ardhshëm, sepse do të gjeni përgjigje për pyetjet tuaja.

Ky dokument është përkthimi i aritukullit origjinal (https://www.accademiadicoscienzadimensionale.com/archives/4635) i sitit Accademia di Coscienza Dimensionale.

Fundi i faqes 3 nga 3. Nëse të pëlqeu artikulli komento këtu poshtë dhe përshkruaj ndjesitë e tua gjatë leximit apo praktikimit të teknikës së propozuar.

Ky dokument është pronë e https://www.accademiadicoscienzadimensionale.com/. Të gjitha të drejtat janë të rezervuara, është i ndaluar çdo përdorim i plotë apo i pjesshëm i përmbajtjeve të pranishme në portal, përfshirë memorizimi, riprodhimi, ripunimi, përhapja apo shpërndarja e përmbajtjeve të njëjta nëpërmjet çdo platforme teknologjike, suporti apo rrjeti telematik pa autorizimin e shkruar të mëparshëm nga ana e Akademisë së Koshiencës Dimensionale, A.C.D. Çdo shkelje dënohet me ligj. ©

3560 komente
  • fab - 19:06 04/08/24

    Si mi ritrovo molto su essere spirituale, io so di non essere materia e il mio istinto,la mia curiosità è grande e cerca risposte

  • 💙Vivi💙 - 15:16 04/08/24

    É incredibile la dolcezza e allo stesso tempo la grande forza che c'è nelle tue parole, poiché anch'esse sono energia, sono la tua energia,la tua essenza,che si percepisce subito. Il tuo modo di spronarci,la tua fiducia in noi quando dici "Tu sei un essere spirituale, un essere molto più potente di quanto hai idea", ed è bello il modo in cui ci fai sentire questo tipo di energia, perché effettivamente non siamo qui per caso. Mi sono sempre posta questa domanda in realtà, perché sapendo di essere una persona piuttosto apatica mi domando spesso se io l'avrei trovata ugualmente questa strada, dato che l'ho trovata solo grazie a mio fratello... Io non ho mai ricercato temi spirituali da sola, ma nonostante questo quando ero bambina facevo cose strane che gli altri non facevano, ed ero appassionata a cose che gli altri (alla mia età) nemmeno guardavano e questo mi fa pensare che forse se non fossi stata spinta da mio fratello, qualcos'altro mi avrebbe suggerito di cercare L'accademia. Basta pensare che all'etá di 5,6 anni avevo una mia valigetta di legno con tanti oggetti diversi, e toccandoli facevo finta che avessero all'interno una sorta di potere magico, li consideravo i miei "amuleti magici". La cosa più straordinaria e sbalorditiva che nel tempo ho avuto modo di notare su me stessa, è che quando leggevo i documenti di Angel al tempo, o anche quando mi approcciavo alle tecniche o alle altre cose, io sentivo dentro me stessa come se fosse un qualcosa che non mi era nuova. Cioè, credevo fermamente in tutte le mie "stranezze" ,quasi come se fosse una vita intera che le facevo. leggevo argomenti mai sentiti prima,ma quando li affrontavo li affrontavo come se fosse un qualcosa già vissuta, già conosciuta, e proprio per questo non ho mai avuto nessun tipo di discordanza nei confronti dei temi trattati né nei confronti degli ideali e degli insegnamenti di Angel, perché li ho sempre trovati giusti e concreti. Hai descritto molto bene le tre differenze di persone che esistono, e infatti ho avuto a che fare con tutte e tre. Inutile dire che la categoria 1 è terribilmente fastidiosa, ma non tanto per noi, ma per le persone che ha intorno (dato che poi a lungo andare le manipolerá con la sua energia) infatti dopo aver letto il volume sugli alieni pleiadiani e il volume 7 in cui spieghi molto bene il fattore delle antenne, ho imparato molto di più su questi personaggi bot antenna, che vengono inseriti nel matrix non senza uno scopo, anzi tutto il contrario. Loro servono per portare disinformazione, per sabotare le menti, apatizzare, per far cadere l'altro nella trappola della falsa luce, o addirittura per ammazzare completamente l'unico piccolo spiraglio di luce che un'anima giovane si sta creando. Fortuna però che le anime forti anche nascendo e vivendo in mezzo ad antenne del genere,riescono a salvarsi, solo se sono forti. Quando ho niziato il percorso facevo sempre un grosso errore, ma a quel tempo non lo categorizzavo un vero e proprio errore perché secondo me era la cosa giusta. Cercavo in ogni modo di manipolare mentalmente le persone inculcandogli il mio pensiero spirituale. Quando ho scoperto acd ho cominciato a pensare che tutte le persone veramente avrebbero dovuto vedere le cose in modo differente, e vedere le perone intorno a me continuare a pensare che il papa sia un dio e il prete il re dei cieli,era davvero terribile per me, dato che almeno per la questione della chiesa, è una delle cose piú schifose che ci possano essere, e anche solo il pensiero di dover "confessare" i miei peccati ad un prete mi fa ridere. Peró ovviamente io come tutti gli altri probabilmente, lo abbiamo fatto almeno una volta nella vita. L'unica cosa che mi rattrista è che io non mi sento spirituale, almeno non più come prima. Infatti la cosa che più mi infastidisce di me adesso è questa brutta apatia che non riesco a scacciare. Prima mi sentivo molto più spirituale... adesso è come se con le mie mani io stessi facendo in modo che tutto debba scomparire, ma non lo farò accadere.

  • Giusy - 18:00 03/08/24

    E gia chi sono io e che cosa sono venuta a fare qui me lo chiedo sempre. L'apertura su tutto quello che è spirituale è da quando ero piccola che me la sento mia avvenimenti strani che mi sono accaduta da piccola e il mio vedere la luce al centro del terzo occhio senza che facevo meditazione che mi ero sempre chiesta cosa poteva essere adesso capisco cos'era , avevo chiesto a varie figure che si ritengono spirituali e mai mi hanno dato risposta, mi guaradavano come se fossi matta una visionaria. Con questo persìcorso e con le meditazioni adesso mi è tutto più chiaro posso dare una risposta alla mia domanda. Avevo sempre chiesto e nessuno mi dava risposta ho smesso di chiedere e la risposta è arrivata. Grazie ad Angel e l'accademia. Ho iniziato a leggere gli argomenti un pò di tempo fà ma mi rendo conto che rileggere nuovamente mi ha fatto scoprire cose che la prima volta avevo saltato o forse non era il momento di capire-

  • Migno99 - 13:53 03/08/24

    Non sono qui per caso, e questo ora lo so di certo , le prime volte che lessi questo articolo non compresi quanto realmente io non fossi qui per caso, e quante risposte avrei potuto trovare, ma accettare di non essere qui per caso mi ha letteralmente migliorato la vita, ho iniziato a praticare pochi anni fa in maniera molto sporadica, periodi belli e periodi brutti ho passato per arrivare dove sono oggi, felice con persone intorno a me sane che puntano a migliorare la loro condizione di vita come me, è finito il tempo del rimando e quello di cascare in farse che mi hanno fatto molto male, è iniziato da un po' ormai il mio risveglio. Grazie Angel e grazie ACD

  • mirellina - 11:23 03/08/24

    Da piccola mi interessavo delle stelle mi ponevo molte domande, poi più nulla anzi il contrario, da poco più di un anno ho questa sete come la chiamate voi, voglio capire chi sono veramente quale è la ragione della mia esistenza e cerco una risposta a tantissime altre domande che affollano la mia mente e inoltre nonostante il mio percorso spirituale sia breve mi sento che sono sulla strada giusta ed è come se fossi spinta su questa strada perché ricevo continuamente indizi, appena mi distraggo un attimo, vedo ad esempio, numeri doppi dappertutto, quindi ne sono sicura non sono qui per caso.

  • tina29624 - 11:10 02/08/24

    I've been ," Spiritual" for about 10 years now. The first 8 years I become obsessed with searching for answers.I gathered so much info and saw so many things that it began to overload my mind so I had to take a break from my research for a couple of years. What resonates with me from what I just read was where it said I didn't arrive here by chance because I was just researching various thingss and one thing led to another and next thing I knew I had found this website and it was completely off topic from what I was doing online searches for..which really makes me feel there are things here very important for me to learn. I feel like I was brought here by spiritual force...I look forward to learning that of which I've been led here to learn!

  • 161828 - 02:49 02/08/24

    È vero non siamo qui per caso, il caso non esiste! Spero di conoscere il prima possibile il vero me.

    • marilina - 18:09 02/08/24

      Da piccola vefevo tutto piu' chiaro..mi stupivo dei nomi delle cose..caffettiera? Ma sara' ina caffettiera? Nin mi interessava l'etimologia ma l'essenza.poteva essere qualsiasi cosa.

  • luca-consuelo - 23:06 31/07/24

    nel 2012 lavoravo in un albergo e sulla testiera del letto avevo un post it con scritto: chi sono io? da dove vengo? in aprile mi licenzia e partiti per un pellegrinaggio in solitaria, non perché credente ma perché avessi bisogno di stare solo e pensavo che il camminare mi avrebbe fatto bene. durante quel cammino e quello successivo mi accorsi che non ero ciò che mi avevano detto o insegnato, tanto meno ciò che stavo dimostrando, la maschera che indossavo. mi accorsi che c'era molto di più sotto strati profondi di sedimenti creati ad hoc dalla società, dal Matrix. ora lo so

  • claudiu - 19:09 30/07/24

    Da bambino mi sono sempre chiesto "chi sono?" "Perchè sono qui?" Come se cercassi di far ricordare a me stesso che la nascita in questo mondo non è stata frutto di un destino casuale.

  • lor3nzo - 16:42 29/07/24

    Leggendo questo articolo, incredibilmente mi è entrato a pennello una felicità entusiasmante. La mia sete di sapere si incuriosisce man mano che leggevo.ed avere la sicurezza che non sono qui per caso. La spiritualità, argomenti spirituali sono temi che non puoi affrontare con qualunque dico questo perché per un accaduto personale, il quale sono stata etichettata strana portatrice di sfortune ecc ecc., solo perché piu empatica e sensibile., di certo non saranno pronti o solo curiosi,io vivo bene cosi e ringrazio x aver conosciuto questa accademia. Mi sento molto fortunata

  • sole. Medaglia per aver completato lo Step 1 - 14:21 28/07/24

    Spero e ritengo di far parte fermamente della terza categoria. Mi sono sempre chiesta quale effettivamente fosse la mia missione su questo pianeta perché anche se non ci si avvicina a questo mondo, diciamo che di base ci dicono che siamo qua per uno scopo. Intanto, in questi mesi, sinceramente, più che lo scopo (poiché sono ancora agli inizi) posso dire di averne trovato il senso . Il senso della mia vita è quello di sapere che non è tutto qui. . e quindi una volta che ho fra le mani questa certezza,che Angel riporta, vorrei anche avere gli strumenti per capirne lo scopo. Buon viaggio a tutti noi:)

  • LaMag - 15:42 27/07/24

    Tutte le domande che sono presenti in me da sempre, sin da bambina mi son sempre chiesta e ho sempre cercato risposta ovunque curiosa di ogni ambito che mi sfiorava nella speranza di conoscermi e capire. Spero tanto che questa ADC mi accompagni nel riconoscere la strada che son destinata a compiere in questa vita.

  • serenella9 - 21:53 26/07/24

    È vero non tutti siamo pronti alla verità, ma perché non tutti siamo sullo stesso piano di evoluzione, ma credo che tutti arriveremo alla verità ognuno coi propri tempi

  • Liliana - 14:30 26/07/24

    Articolo stupendo ed emozionante, mi sento pronta a scoprire il motivo per il quale sono qui. Sono molto emozionata e felice di poter scoprire il mondo che c'è dietro tutto questo

  • giuls Medaglia per aver completato lo Step 1 - 18:42 25/07/24

    E' da tutta la vita che mi sento un po' fuori posto, come se fossi sempre stata consapevole del fatto che non appartengo al 100% a questo pianeta, ma la vita di tutti giorni e lo stato sociale adolescenziale mi hanno portato a non farmi troppe domande sul perchè io mi sia sempre sentita cosi. E' solo da qualche anno che ho capito che è vero che sono diversa da molti miei coetanei e ora è arrivato per me il momento di iniziare a cercare le risposte alle domande che mi hanno sempre tormentato un po' nel profondo.