STEP - Rruga Shpirtërore Kush jemi Identifikohu Hyni
Libri di Angel Jeanne
Zgjidhni pjesën e tekstit për ta sqaruar (80 words max)
Step 1 - N° 4

Ju nuk jeni këtu rastësisht…

https://www.accademiadicoscienzadimensionale.net/wp-content/uploads/2013/12/non-sei-qui-per-caso.jpg

Faqja 1 nga 3

Gjithmonë më kanë pyetur:

“Pse nuk e kuptojnë njerëzit që Zoti ekziston? Pse njerëzit nuk besojnë në Shpirt dhe në aftësinë për të jetuar një jetë pas vdekjes së mëparshme? Pse njerëzit janë të bindur që gjithçka që ato shohin është e vërtetë pa bërë asnjë pyetje? Pse shumica prej tyre nuk besojnë në këto gjëra apo nuk i kuptojnë ato?”

Përgjigjja mund të duket e qartë, por jo të gjithë jemi të njëjtë, sepse jo të gjithë janë të gatshëm ta njohin dhe ta pranojnë të vërtetën. Nuk kam ndërmend të katalogoj njerëzit duke u dhënë atyre një etiketë, por thjesht do të dëshiroja t’i bëj ato të kuptojnë ndryshimin që i dallon ato nga jeta në jetë, të cilët vazhdojnë të evoluojnë dhe të kërkojnë të vërtetën, nga ato që nuk janë aspak të interesuar ta njohin atë, e lëre më ta kuptojnë. Ka njerëz që janë të gatshëm dhe të gatshëm të duan të dinë informacione të caktuara, të tjerët jo. Ne mund t’i ndajmë njerëzit sipas tre lloje mendimi:

1 – Ato që nuk besojnë në asgjë, dhe si të tillë nuk duan të besojnë në gjithçka që mund të përkufizohet si “paranormale” ose “shpirtërore”. Ato janë jashtëzakonisht të bindur, në skepticizmin dhe idealet e tyre, se ato posedojnë të vërtetën e vetme dhe të vetme absolute, aq sa ato presin që të gjithë të tjerët në botë të mendojnë ashtu sikur ato dëshirojnë. Nëse dikush mendon ndryshe, ata menjëherë e identifikojnë atë si “të çmendur”, duke e trajtuar atë si “budalla”, pa i dhënë atij mundësinë më të vogël të dëgjojë dhe të flasë. Paradoksalisht, një pjesë e këtyre skeptikëve janë vërtet të bindur fetarë, të cilët besojnë në Prift, por jo në Zotin e vërtetë; aq sa ato janë të bindur se për të komunikuar me Zotin është vërtet e nevojshme të kalosh përmes zërit të Priftit, dhe që përndryshe nuk mund të komunikojë drejtpërdrejt me Të, por në të njëjtën kohë ata harrojnë objektivin e vërtetë dhe lënë pas dore kuptimin e Zotit të vërtetë. Ato janë plotësisht skeptik, jo jashtë idealit të vërtetë, por jashtë dembelizmit të pastër, sepse ato besojnë se kërkimi i përgjigjjeve është shumë i lodhshëm, kështu që është më mirë të bindin veten – dhe në këtë pikë të bindin të tjerët – se asgjë nuk ekziston më shumë nga sa din ai tashmë. Pavarësisht nëse kto lloj njerëzish kane të drejtë apo e dinë mirë se janë gabim në fushat më të gjera, ato do të vazhdojnë të imponojnë të menduarit e tyre edhe me kushtin e ngulitjes së asaj te të tjerët, sepse janë të bindur se asgjë nuk ekziston, ose se ekziston vetëm nëse konfirmohet së pari nga ato në vetën e parë.

2 – Pastaj vërejmë ato që thonë se nuk besojnë në asgjë, më shumë nga frika ose sepse nuk kanë pasur përvoja të rëndësishme që i kanë bërë ato të ndryshojnë mendje, por që ato nuk kanë asnjë interes të imponojnë mendimet e tyre te të tjerët, aq sa të mos zemërohen ose nevrikosen me ato që besojnë dhe flasin në vend të çështjeve shpirtërore. Ne mund ti përcaktonim ato si “agnostikë të padëmshëm”, sepse pavarësisht se kanë një mendim të mbyllur, ato pranojnë larminë dhe hapjen e të tjerëve, pa morbiditetin e dëshirës për të imponuar bindjet e tyre te të tjerët. Kësaj kategorie njerëzish mund t’i shtojmë edhe ata që i dëgjojnë mendimet dhe përvojat e të tjerëve, dhe mbase besojnë se këto përvoja janë reale, por përkundër kësaj ata nuk janë të interesuar të hyjnë më thellë në temë, edhe nëse i pranojnë dhe i respektojnë.

Faqja 2 nga 3

3 – Si perfundim  kemi ato që demonstrojnë, përkundrazi, një etje për njohuri që ndonjëherë janë të gatshëm ta kënaqin me çdo kusht. Jo të gjithë e kuptojnë menjëherë, ka nga ata që, si fëmijë, janë shumë të interesuar për të gjitha çështjet shpirtërore, dhe ata që, duke u rritur vetëm me kalimin e viteve, e kuptojnë se janë të intriguar nga një temë e veçantë; të gjithë, megjithatë, kanë karakteristika që i bashkojnë: atyre nuk u interesojnë atë që thonë të tjerët, sepse ndjekin kureshtjen e tyre, e cila ndonjëherë është një etje e vërtetë, derisa të arrijnë përgjigjjet që donin të merrnin. Nuk ka rëndësi nëse dikush shkon kundër tij dhe përpiqet ta bëjë atë të ndryshojë mendimin e tij: ky lloj njeriu dëshiron të marrë përgjigjje dhe ai do t’i kërkojë ata derisa t’i gjejë ato. Një pjesë e tyre janë tashmë të vetëdijshëm se sa e gjerë është bota shpirtërore, kështu që ata vendosin të hapin mendjen e tyre për sa më shumë informacione për sa u përket temave më të larmishme. Një pjesë tjetër e tyre është më e mbyllur në studimet e tij, sepse ai është i interesuar vetëm për një temë të caktuar ose në një rreth të vogël, sepse, me siguri, at janë lëndët e vetme mbi të cilat kanë përvoja të dorës së parë, kjo është arsyeja pse ata kërkojnë shpjegime për atë që ju ka ndodhur atyre. E megjithatë, me kohën, ata mund të zbulojnë se ka diçka tjetër, përveç asaj teme të saktë, që mund të tërheqë vëmendjen e tyre dhe t’i bëjë ata të hapin mendjen e tyre në fusha më shpirtërore. Në një kuptim të caktuar është sikur një person ta kishte kaluar jetën e tij duke kërkuar Zotin, por gjatë kërkimit, ai filloi të zbulojë se përtej pranisë së tij ekziston edhe tjetër, si mundësia e rimishërimit dhe për këtë arsye të jetosh një jetë pas vdekjes; shumë e ndryshme nga ajo që na ka mësuar feja.

Të përshkruara këto tre lloje njerëzish, të cilët natyrisht janë shumë më të gjerë dhe më të ndërlikuar sesa përmbledhja e shkurtër e thjeshtuar dhe e shkurtuar për të shmangur çdo vonesë, ju mund të vendosni të ndani në dy terma shumë më të thjeshtë: kush është shpirtëror dhe kush nuk është shpirtëror. Dy llojet e para të individëve të përshkruar, janë ata që unë i përcaktoj si Gaia’s Low, njerëz që në mënyrë të pashmangshme nuk kujdesen të zbulojnë të vërtetën me fakte konkrete, ato duan të jetojnë rutinën e tyre pa asnjë lajm që vjen të trokasë në derën e tyre. Ato vendosën të mbyllnin mendjen e tyre që ka rrënjë në ato që shohin vetëm me sy fizikë; perspektiva e tyre prandaj është jashtëzakonisht e zvogëluar. Ato janë të vendosur të vazhdojnë në atë mënyrë, kështu që nuk janë ato që mund të quhen “person shpirtëror”. Përshkrimi i tretë, nga ana tjetër, mund të identifikojë se çfarë është një person shpirtëror, që do të thotë ata që – edhe pa e vendosur ta kenë hapur – kanë filluar të kërkojnë përgjigje për pyetjet e tyre të shumta, duke e gjetur veten gjithnjë e më shumë dhe duke ndjekur instinktin e tyre që i çoi ato të ndjekin një rrugë shpirtërore. Në ndryshim nga sa mendojmë, jo të gjithë kanë lindur tashmë me ide të qarta, me sensin e gjashtë të qëlluar në njëmijë dhe me një interes për gjithçka që fshihet; shumë prej tyre kanë lindur dhe rriten ashtu si njerëzit e zakonshëm, por me një ndjenjë të brendshme që duan të zbulojnë diçka që, në mënyrë racionale, madje as ata nuk e dinë se çfarë është. Sidoqoftë, ato e kuptojnë thjellësisht se duhet të kërkojnë përgjigjje për pyetjet që as vetë ato nuk mund t’i dinë se i kanë menjëherë. Jo të gjithë ata ndiejnë nevojën e menjëhershme për të studiuar tema shpirtërore dhe për t’i njohur ata të gjithë, në fakt ne gjithmonë fillojmë me një ose disa tema të interesuara, të cilat sidoqoftë mund të hapen dhe të çojnë në zbulimin e njohurive të reja edhe jashtë fushës së interesit të një personi. Në fund të fundit, kur filloni të njihni botën shpirtërore, ose më saktë botën e vërtetë, ju e kuptoni se pak njohuri nuk janë më të mjaftueshme për të mbushur etjen tuaj, sepse doni të dini gjithnjë e më shumë, pak a shum si qershitë … një njohuri tërheq tjetrën! Megjithëse humbjet e kohës rutinore dhe ditore, ato ndiejnë një nxitje të fortë në to për të kërkuar diçka, ato duan të dinë dhe të mësojnë më shumë, mund të themi se ato janë aq të uritur për dije, saqë nuk ndjehen të ngopur në kafshimin e parë dhe të vetëm, siç ndodh me shumë të tjerë.

Prandaj ekziston një divergjencë jo e pakonsiderueshme midis atyre që mund ta përcaktonim si “shpirtëror” dhe të cilët si “jo shpirtëror”. Ato që mund t’i quajmë shpirtërorë janë njerëz të nxitur nga dëshira për të zbuluar dhe evoluuar. Në realitet këta njerëz tashmë janë më të evoluar në shumë aspekte se të zakonshmet, madje edhe pa e ditur atë apo nuk e kuptojnë atë, dhe kjo është arsyeja pse ata mendojnë se duan të vazhdojnë të zbulojnë, sepse ata ndjekin instinktin e tyre sesa atë që kërkon rryma, rrjedhën, ose “atë që duhet të bësh sepse të gjithë e bëjnë atë”. Frymëtarët nuk bëjnë diçka për të ndjekur masën, kështu që ata nuk pushojnë së kërkuari përgjigje vetëm sepse masa në përgjithësi nuk kërkon përgjigje.

Faqja 3 nga 3

Njerëzit “jo shpirtërorë” nuk e ndiejnë këtë nevojë të fortë për njohuri. Ndonjëherë ato mund të tregohen kurioze, për periudha të caktuara që nuk zgjasin shumë, por njohja e tyre nuk është e nevojshme, sepse është vetëm një kalim kohe që ata do të braktisin dhe harrojnë së shpejti. Arsyeja e vërtetë është se ata nuk janë të gatshëm të kuptojnë dhe pranojnë se realiteti, që ata gjithmonë e kanë njohur si të vërtetë, fsheh shumë më tepër çudira dhe falsitet se sa imagjinojnë, kështu që ata ndiejnë reagim ndaj njohurive më të larta. Ato nuk duan të zbulojnë të vërtetën, kështu që ata vullnetarisht pranojnë të gënjehen nga gënjeshtrat.

Nëse jeni këtu, kjo është sepse jeni gati të dini. Nuk është rastësi që keni ardhur këtu për të lexuar këto fjalë. Ju po kërkonit të vërtetën. Diqka ju bërtiti brenda jush, duke ju nxitur të shikoni, diçka dëshironte të shpërthente dhe t’ju thoshte: “thereshtë atje, është atje!”, Por nuk ishe gati për ta dëgjuar, ishe tepër i frikësuar ose ishe zhytur shumë në rutinën që të mbështetej deri në pikën që të mbylli instinktin tënd. Atëherë, krejt papritur, pa e kuptuar fare, ke ardhur këtu. Askush nuk ju detyroi të lexoni këto shkrime, përveç instinktit tuaj. Unë mund të jem një person i zakonshëm, por diçka ju shtyn të lexoni dhe të vazhdoni të ushqeheni me fjalët e mia, sepse ju e dini që ato nuk janë vetëm fjalë. Ata janë dëshmi të jetuara personalisht që tregojnë një botë në të cilën ne jemi bashkë. Unë nuk do t’ju them se po ju ofroj të vërtetën Absolute, përkundrazi do të insistoj t’ju them që ta provoni këtë njohuri në vetën e parë, duke lexuar, eksperimentuar dhe verifikuar atë që vijon me duart tuaja, për të konfirmuar vetë se është. Ka dy njerëz në botë: ata që nuk janë të gatshëm dhe ata që sot po fillojnë një fillim të zgjimit, atë shijen që e kërkuan prej kohësh. Ndërsa po i lexonit këto dokumente, mund të keni provuar diçka, nga tërqethje të vogla pozitive që përshkuan trupin tuaj, të dridhura që ju bënin të ndjeheni mirë dhe që ju lëviznin, në ndjenja shumë më të forta dhe më komplekse për tu përshkruar, nëse jo, duke thënë se “nuk i keni provuar kurrë më parë”. Kjo ndodh me ato që unë i quaj “shpirtërore”. Ju jeni gati për të filluar, nuk keni dyshime. Njerëzit jo-shpirtërorë nuk mund ta kuptojnë atë që një person shpirtëror mund të kuptojë. Nuk ka të bëjë me inteligjencën por me evolucionin. Njerëzit shpirtërorë kanë qenë për një kohë të gjatë, madje edhe para se të lindnin. Ato kanë një vetëdije më të gjerë brenda tyre, nuk e dinë pse, por e dinë që e gjithë kjo ekziston dhe është e vërtetë, pavarësisht se sa është e mohuar nga të tjerët. Ka njerëz shpirtërorë që e dinë shumë mirë ekzistencën e gjithë kësaj, të tjerët fillojnë me një pamje të zvogëluar, por kjo nuk është e rëndësishme: me kohën dhe përvojën të gjithë ata do të mprehin njohuritë e tyre.

Ekziston një ndryshim i rëndësishëm midis “shpirtëror” dhe “jo shpirtëror”. Ju jeni një qenie shpirtërore, një qenie shumë më e fuqishme, aq sa sja ke idenë, i cili dëshiron të zgjohet sa më shpejt të jetë e mundur. Për ta bërë këtë, megjithatë, duhet të fillohet nga një bazë. Para së gjithash, kuptoni pse nuk mbani mend se kush jeni. Ju jeni një mysafir në këtë planet, ju jeni ndryshe nga Low i Gaia … ju po kaloni. Ju keni misione në këtë kohë, por vazhdimisht përpiqeni ta mohoni sepse keni frikë të zbuloni shumë. Ju nuk mbani mend, por ju jeni këtu për një arsye.

Gjatë këtij udhëtimi do të kuptoni pse nuk mbani mend kush jeni, pse jeni këtu dhe nëse të harroni gjithçka ishte një zgjedhje e juaj apo jo. Për momentin mund t’ju siguroj vetëm se nuk jeni këtu rastësisht. Vazhdoni me artikujt e ardhshëm, sepse do të gjeni përgjigje për pyetjet tuaja.

Ky dokument është përkthimi i aritukullit origjinal (https://www.accademiadicoscienzadimensionale.com/archives/4635) i sitit Accademia di Coscienza Dimensionale.

Fundi i faqes 3 nga 3. Nëse të pëlqeu artikulli komento këtu poshtë dhe përshkruaj ndjesitë e tua gjatë leximit apo praktikimit të teknikës së propozuar.

Ky dokument është pronë e https://www.accademiadicoscienzadimensionale.com/. Të gjitha të drejtat janë të rezervuara, është i ndaluar çdo përdorim i plotë apo i pjesshëm i përmbajtjeve të pranishme në portal, përfshirë memorizimi, riprodhimi, ripunimi, përhapja apo shpërndarja e përmbajtjeve të njëjta nëpërmjet çdo platforme teknologjike, suporti apo rrjeti telematik pa autorizimin e shkruar të mëparshëm nga ana e Akademisë së Koshiencës Dimensionale, A.C.D. Çdo shkelje dënohet me ligj. ©

3560 komente
  • Rositarose - 19:11 09/02/24

    Non ho avuto brividi o altro, ma sul mio viso è comparso un sorriso, finalmente ho udito la verità! Quella verità che ho sempre saputo esistere. Mi sono sempre sentita diversa, fuori dal gregge, fuori dagli schemi, ribelle...

  • Francesca67 - 10:44 09/02/24

    Leggere questo articolo mi ha commosso, non ho potuto trattenere le lacrime. Non sono il tipo di persona che piange o si commuove facilmente, durante l'adolescenza e dopo sono sempre stata una ribelle, mi consideravo anarchica, nichilista, atea e di certo non spirituale. Qualcosa però è profondamente cambiato dentro di me dopo i 25 anni...e dopo solo un paio d'anni non ho più potuto negare ciò che stava succedendo dentro di me. Qualcosa è scoccato, una scintilla di un fuoco "diverso" si è accesa e ha continuato a crescere in modo esponenziale, a tal punto che la mia sete di conoscenza è diventata la mia ragione di vita. Mi sono "chiusa" dentro la mia stanza, sommersa da pile e pile di libri, praticando tecniche spirituali che ritenevo interessanti, ho smesso di mangiare carne e derivati, ho smesso di mangiare....mi sono interessata al respirianesimo trasformando l'energia pranica in nutrimento per il corpo. Mi sono interessata al buddismo, alla cabala, all'induismo e in un attimo sono entrata in un vortice da cui non è più stato possibile uscire. Oggi mi sento diversa dagli altri, incompresa, ma nonostante ciò non ne ho sofferto...sento di non essere sola, sono riuscita a sentire un Amore talmente grande (senza saperne in realtà l'origine) che è stato abbastanza per darmi la certezza che c'è molto di più. Ho lasciato il mio lavoro, venduto il mio negozio, lasciato la mia casa e ho iniziato a viaggiare visitando luoghi antichi di spiritualità. Voglio ricordarmi chi sono, cosa sono venuta qui a fare e FARLO.

  • Eros - 18:31 08/02/24

    Sì, sono uno "spirituale", cioè uno che non si sente soddisfatto delle cose, seppur belle, di questo pianeta-dimensione. Mentre leggevo e ascoltavo la dolce voce femminile dire che siamo spirituali, ho percepito come un disagio interno per gli altri umani non spirituali, che si accontentano dei giochi di Maya. Allo stesso tempo, oltre a questa sensazione di voler essere di aiuto ad essi, ho percepito un anelito profondo e distaccato di proseguire il mio cammino...

  • clalondon - 16:31 06/02/24

    Sono sempre più curiosa di capire dove mi porterà questo percorso . Pronta ad iniziare , via!

  • rosetta pollino - 13:08 06/02/24

    Ho voglia di incontrare la verità, di realizzare il mio completo risveglio e dare ascolto a ciò che le mie profondità mi suggeriscono da tempo.

  • martystella85 - 19:46 05/02/24

    Sono sempre stata scettica riguardo alla religione, non ho mai creduto a Dio. Una persona agnostica che però ha dei dubbi su tutto ciò che riguarda la spiritualità ma li ho sempre tralasciati seguendo “credo in ciò che vedo”. L’universo mi ha fatto capire che è giunto il momento di andare oltre mettendo sulla mia strada persone giuste al momento giusto

  • barbaraclara - 11:06 05/02/24

    Da piccola era reale la percezione di essere diversa rispetto ai miei coetanei ma cio mi faceva sentire molto sola e, credo sia questo uno dei motivi che con la crescita mi ha fatto arenare sempre più. Sono andata alla ricerca per molti anni di risposte, poi, smisi totalmente per un lingo periodo. Ora sono incostante nonostante da circa 23 anni un episodio importante mi ha fatto "vedere" che dovevo ricominciare la ricerca. Passo dall'applicarmi e coltivare IL RICHIAMO a ricadere nella zona di comfort. Mah. Gia il fatto che il Vostro programma non richiede una tempistica precisa e racchiuda tutti gli argomenti da cui sono profondamente attratta, mi restituisce spetanza.

  • SerenaP - 08:12 05/02/24

    Sin da bambina mi sono chiesta se ciò che vedevo, sentivo e vivevo fosse "tutto qui?". Ho sempre sentito dentro la spinta a cercare qualcosa che solo ora comprendo essere semplicemente la verità 💓

  • marialivia - 20:14 03/02/24

    Quando ero piccola , avevo credo 10 anni, guardavo i miei amici giocare nel parco ed io ero seduta su un muretto e pensavo “ io sono diversa da loro”. Quella scena è rimasta impressa nella mia mente ed ancora oggi dopo tanti anni e ‘ li’ . Lì iniziò ‘ la mia ricerca spirituale !

  • Deni - 09:18 02/02/24

    Leggendo queste parole penso di essere nel limbo tra una persona agnostica innocua ed una spirituale. Mi hanno sempre incuriosito questi argomenti, anche se non li ho mai approfonditi fino a questo momento. Non ho mai giudicato chi sosteneva questi pensieri, anzi ho sempre cercato di assorbire ogni pensiero perché ogni persona può insegnare qualcosa. In questa fase iniziale di questo percorso percepisco che non sono l'unica a farsi queste domande e percepire il mondo diverso da quello che vediamo solamente con i nostri occhi. Grazie

  • Deni - 16:29 01/02/24

    Leggendo queste parole sento che in questi anni ciò che percepivo come strano, sta avendo un senso. Non è solo la mia percezione, ma è qualcosa maggiore rispetto a noi. Penso di essere nel limbo tra una persona agnostica innocua ed una spirituale perché in tutti questi anni ho sempre ascoltato con interesse questi argomenti, ma senza mai approfondirli perché poco "realistici" nella società in cui viviamo.

  • nidiachaves - 18:01 31/01/24

    Salve, Si e vero mi ritrovo in tutto ciò che ho ascoltato, avevo cominciato la mia ricerca tanti anni fa, sentivo qualche cosa dentri di Me che mi spingeva andare avanti sempre con quella Sete di conoscenza, di scoprire cosa c'era oltre i veli che mi tapavano gli occhi e non mi faccevano vedere la vera realta della vita, anni fa sono stata scossa dentro nel mio cuore, da li cominciai a risvegliarmi e comprendere varie cose sulla Vita, ma ho ancora tanto da imparare, comprendere e mettere in prattica. Molte volte mi sono scoraggiata nella ricerca spirituale, ma poi una voce dentro al mio cuore mi invitava a non mollare, a continuare anche se non sapevo esattamente cosa cercare, ora finalmente ho trovato Voi e so che col vostro aiuto e consigli potro continuare nel mio risveglio spirituale senza quella paura di essere considerata un po matta da chi non comprende perche ancora si trova dormiente, grazie per queste opportunita che ci date. Benedizioni a Tutti. 🙏🤗

  • Mattheo - 12:18 31/01/24

    Mi ritrovo perfettamente in ciò che viene descritto in questo articolo, sin da bambino sento la necessità di trovare risposte a domande che la maggior parte della gente non ha o forse neppure si pone.. per una fase del mio percorso ho avuto difficoltà nel sentirmi quello strano o nel essere considerato matto da chi non capiva ciò che dicevo, poi questa diversità è diventata un punto di forza permettendomi di vivere con amore. Rispetto la diversità di ognuno e comprendo che ogni persona ha il suo percorso da percorrere.. Ora se qualcuno dice che ho qualche rotella fuori posto la risposta è diventata: si sono matto ma con la “e”! Matt(e)o

  • silviaprati - 10:35 31/01/24

    Ciao sono felice e grata per essere qui e sapere di poter trovare risposte alle tante domande che mi sto facendo da tempo .

  • Eva Viola - 21:20 30/01/24

    Tutto questo risuona nel mio cuore come ogni volta che ascolto gli insegnamenti o esperienze spirituali. Anche quei brividi di energia, di magia, di gioia, si presentano sempre! Pure certi luoghi speciali donano queste sensazioni ed impressioni, ma soprattutto le anime evolute, i maestri, le guide o anche semplicemente alcuni compagni di vita o di viaggio che ci accompagnano con amore. Queste parole confermano ciò che già sapevo, sono parte del percorso della mia vita e mi aiutano semplicemente a ricordare che sto sempre camminando lungo il sentiero della crescita malgrado gli ostacoli che si presentano e che si volte sembrano sopraffarci.

    • Eva Viola - 06:58 31/01/24

      Inoltre accade anche in momenti particolari, in cui poniamo la nostra attenzione al momento presente e ci lasciamo cullare dall'Amore Divino, che queste sensazioni speciali attraversano tutto il nostro essere, corpo, mente, anima e ci colmano di una gioia profonda, uno stupore che sa di magia, splendore e che ci conforta. Questa almeno è la mia esperienza. Amen, Namasté