STEP - Rruga Shpirtërore Kush jemi Identifikohu Hyni
Libri di Angel Jeanne
Zgjidhni pjesën e tekstit për ta sqaruar (80 words max)
Step 1 - N° 4

Ju nuk jeni këtu rastësisht…

https://www.accademiadicoscienzadimensionale.net/wp-content/uploads/2013/12/non-sei-qui-per-caso.jpg

Faqja 1 nga 3

Gjithmonë më kanë pyetur:

“Pse nuk e kuptojnë njerëzit që Zoti ekziston? Pse njerëzit nuk besojnë në Shpirt dhe në aftësinë për të jetuar një jetë pas vdekjes së mëparshme? Pse njerëzit janë të bindur që gjithçka që ato shohin është e vërtetë pa bërë asnjë pyetje? Pse shumica prej tyre nuk besojnë në këto gjëra apo nuk i kuptojnë ato?”

Përgjigjja mund të duket e qartë, por jo të gjithë jemi të njëjtë, sepse jo të gjithë janë të gatshëm ta njohin dhe ta pranojnë të vërtetën. Nuk kam ndërmend të katalogoj njerëzit duke u dhënë atyre një etiketë, por thjesht do të dëshiroja t’i bëj ato të kuptojnë ndryshimin që i dallon ato nga jeta në jetë, të cilët vazhdojnë të evoluojnë dhe të kërkojnë të vërtetën, nga ato që nuk janë aspak të interesuar ta njohin atë, e lëre më ta kuptojnë. Ka njerëz që janë të gatshëm dhe të gatshëm të duan të dinë informacione të caktuara, të tjerët jo. Ne mund t’i ndajmë njerëzit sipas tre lloje mendimi:

1 – Ato që nuk besojnë në asgjë, dhe si të tillë nuk duan të besojnë në gjithçka që mund të përkufizohet si “paranormale” ose “shpirtërore”. Ato janë jashtëzakonisht të bindur, në skepticizmin dhe idealet e tyre, se ato posedojnë të vërtetën e vetme dhe të vetme absolute, aq sa ato presin që të gjithë të tjerët në botë të mendojnë ashtu sikur ato dëshirojnë. Nëse dikush mendon ndryshe, ata menjëherë e identifikojnë atë si “të çmendur”, duke e trajtuar atë si “budalla”, pa i dhënë atij mundësinë më të vogël të dëgjojë dhe të flasë. Paradoksalisht, një pjesë e këtyre skeptikëve janë vërtet të bindur fetarë, të cilët besojnë në Prift, por jo në Zotin e vërtetë; aq sa ato janë të bindur se për të komunikuar me Zotin është vërtet e nevojshme të kalosh përmes zërit të Priftit, dhe që përndryshe nuk mund të komunikojë drejtpërdrejt me Të, por në të njëjtën kohë ata harrojnë objektivin e vërtetë dhe lënë pas dore kuptimin e Zotit të vërtetë. Ato janë plotësisht skeptik, jo jashtë idealit të vërtetë, por jashtë dembelizmit të pastër, sepse ato besojnë se kërkimi i përgjigjjeve është shumë i lodhshëm, kështu që është më mirë të bindin veten – dhe në këtë pikë të bindin të tjerët – se asgjë nuk ekziston më shumë nga sa din ai tashmë. Pavarësisht nëse kto lloj njerëzish kane të drejtë apo e dinë mirë se janë gabim në fushat më të gjera, ato do të vazhdojnë të imponojnë të menduarit e tyre edhe me kushtin e ngulitjes së asaj te të tjerët, sepse janë të bindur se asgjë nuk ekziston, ose se ekziston vetëm nëse konfirmohet së pari nga ato në vetën e parë.

2 – Pastaj vërejmë ato që thonë se nuk besojnë në asgjë, më shumë nga frika ose sepse nuk kanë pasur përvoja të rëndësishme që i kanë bërë ato të ndryshojnë mendje, por që ato nuk kanë asnjë interes të imponojnë mendimet e tyre te të tjerët, aq sa të mos zemërohen ose nevrikosen me ato që besojnë dhe flasin në vend të çështjeve shpirtërore. Ne mund ti përcaktonim ato si “agnostikë të padëmshëm”, sepse pavarësisht se kanë një mendim të mbyllur, ato pranojnë larminë dhe hapjen e të tjerëve, pa morbiditetin e dëshirës për të imponuar bindjet e tyre te të tjerët. Kësaj kategorie njerëzish mund t’i shtojmë edhe ata që i dëgjojnë mendimet dhe përvojat e të tjerëve, dhe mbase besojnë se këto përvoja janë reale, por përkundër kësaj ata nuk janë të interesuar të hyjnë më thellë në temë, edhe nëse i pranojnë dhe i respektojnë.

Faqja 2 nga 3

3 – Si perfundim  kemi ato që demonstrojnë, përkundrazi, një etje për njohuri që ndonjëherë janë të gatshëm ta kënaqin me çdo kusht. Jo të gjithë e kuptojnë menjëherë, ka nga ata që, si fëmijë, janë shumë të interesuar për të gjitha çështjet shpirtërore, dhe ata që, duke u rritur vetëm me kalimin e viteve, e kuptojnë se janë të intriguar nga një temë e veçantë; të gjithë, megjithatë, kanë karakteristika që i bashkojnë: atyre nuk u interesojnë atë që thonë të tjerët, sepse ndjekin kureshtjen e tyre, e cila ndonjëherë është një etje e vërtetë, derisa të arrijnë përgjigjjet që donin të merrnin. Nuk ka rëndësi nëse dikush shkon kundër tij dhe përpiqet ta bëjë atë të ndryshojë mendimin e tij: ky lloj njeriu dëshiron të marrë përgjigjje dhe ai do t’i kërkojë ata derisa t’i gjejë ato. Një pjesë e tyre janë tashmë të vetëdijshëm se sa e gjerë është bota shpirtërore, kështu që ata vendosin të hapin mendjen e tyre për sa më shumë informacione për sa u përket temave më të larmishme. Një pjesë tjetër e tyre është më e mbyllur në studimet e tij, sepse ai është i interesuar vetëm për një temë të caktuar ose në një rreth të vogël, sepse, me siguri, at janë lëndët e vetme mbi të cilat kanë përvoja të dorës së parë, kjo është arsyeja pse ata kërkojnë shpjegime për atë që ju ka ndodhur atyre. E megjithatë, me kohën, ata mund të zbulojnë se ka diçka tjetër, përveç asaj teme të saktë, që mund të tërheqë vëmendjen e tyre dhe t’i bëjë ata të hapin mendjen e tyre në fusha më shpirtërore. Në një kuptim të caktuar është sikur një person ta kishte kaluar jetën e tij duke kërkuar Zotin, por gjatë kërkimit, ai filloi të zbulojë se përtej pranisë së tij ekziston edhe tjetër, si mundësia e rimishërimit dhe për këtë arsye të jetosh një jetë pas vdekjes; shumë e ndryshme nga ajo që na ka mësuar feja.

Të përshkruara këto tre lloje njerëzish, të cilët natyrisht janë shumë më të gjerë dhe më të ndërlikuar sesa përmbledhja e shkurtër e thjeshtuar dhe e shkurtuar për të shmangur çdo vonesë, ju mund të vendosni të ndani në dy terma shumë më të thjeshtë: kush është shpirtëror dhe kush nuk është shpirtëror. Dy llojet e para të individëve të përshkruar, janë ata që unë i përcaktoj si Gaia’s Low, njerëz që në mënyrë të pashmangshme nuk kujdesen të zbulojnë të vërtetën me fakte konkrete, ato duan të jetojnë rutinën e tyre pa asnjë lajm që vjen të trokasë në derën e tyre. Ato vendosën të mbyllnin mendjen e tyre që ka rrënjë në ato që shohin vetëm me sy fizikë; perspektiva e tyre prandaj është jashtëzakonisht e zvogëluar. Ato janë të vendosur të vazhdojnë në atë mënyrë, kështu që nuk janë ato që mund të quhen “person shpirtëror”. Përshkrimi i tretë, nga ana tjetër, mund të identifikojë se çfarë është një person shpirtëror, që do të thotë ata që – edhe pa e vendosur ta kenë hapur – kanë filluar të kërkojnë përgjigje për pyetjet e tyre të shumta, duke e gjetur veten gjithnjë e më shumë dhe duke ndjekur instinktin e tyre që i çoi ato të ndjekin një rrugë shpirtërore. Në ndryshim nga sa mendojmë, jo të gjithë kanë lindur tashmë me ide të qarta, me sensin e gjashtë të qëlluar në njëmijë dhe me një interes për gjithçka që fshihet; shumë prej tyre kanë lindur dhe rriten ashtu si njerëzit e zakonshëm, por me një ndjenjë të brendshme që duan të zbulojnë diçka që, në mënyrë racionale, madje as ata nuk e dinë se çfarë është. Sidoqoftë, ato e kuptojnë thjellësisht se duhet të kërkojnë përgjigjje për pyetjet që as vetë ato nuk mund t’i dinë se i kanë menjëherë. Jo të gjithë ata ndiejnë nevojën e menjëhershme për të studiuar tema shpirtërore dhe për t’i njohur ata të gjithë, në fakt ne gjithmonë fillojmë me një ose disa tema të interesuara, të cilat sidoqoftë mund të hapen dhe të çojnë në zbulimin e njohurive të reja edhe jashtë fushës së interesit të një personi. Në fund të fundit, kur filloni të njihni botën shpirtërore, ose më saktë botën e vërtetë, ju e kuptoni se pak njohuri nuk janë më të mjaftueshme për të mbushur etjen tuaj, sepse doni të dini gjithnjë e më shumë, pak a shum si qershitë … një njohuri tërheq tjetrën! Megjithëse humbjet e kohës rutinore dhe ditore, ato ndiejnë një nxitje të fortë në to për të kërkuar diçka, ato duan të dinë dhe të mësojnë më shumë, mund të themi se ato janë aq të uritur për dije, saqë nuk ndjehen të ngopur në kafshimin e parë dhe të vetëm, siç ndodh me shumë të tjerë.

Prandaj ekziston një divergjencë jo e pakonsiderueshme midis atyre që mund ta përcaktonim si “shpirtëror” dhe të cilët si “jo shpirtëror”. Ato që mund t’i quajmë shpirtërorë janë njerëz të nxitur nga dëshira për të zbuluar dhe evoluuar. Në realitet këta njerëz tashmë janë më të evoluar në shumë aspekte se të zakonshmet, madje edhe pa e ditur atë apo nuk e kuptojnë atë, dhe kjo është arsyeja pse ata mendojnë se duan të vazhdojnë të zbulojnë, sepse ata ndjekin instinktin e tyre sesa atë që kërkon rryma, rrjedhën, ose “atë që duhet të bësh sepse të gjithë e bëjnë atë”. Frymëtarët nuk bëjnë diçka për të ndjekur masën, kështu që ata nuk pushojnë së kërkuari përgjigje vetëm sepse masa në përgjithësi nuk kërkon përgjigje.

Faqja 3 nga 3

Njerëzit “jo shpirtërorë” nuk e ndiejnë këtë nevojë të fortë për njohuri. Ndonjëherë ato mund të tregohen kurioze, për periudha të caktuara që nuk zgjasin shumë, por njohja e tyre nuk është e nevojshme, sepse është vetëm një kalim kohe që ata do të braktisin dhe harrojnë së shpejti. Arsyeja e vërtetë është se ata nuk janë të gatshëm të kuptojnë dhe pranojnë se realiteti, që ata gjithmonë e kanë njohur si të vërtetë, fsheh shumë më tepër çudira dhe falsitet se sa imagjinojnë, kështu që ata ndiejnë reagim ndaj njohurive më të larta. Ato nuk duan të zbulojnë të vërtetën, kështu që ata vullnetarisht pranojnë të gënjehen nga gënjeshtrat.

Nëse jeni këtu, kjo është sepse jeni gati të dini. Nuk është rastësi që keni ardhur këtu për të lexuar këto fjalë. Ju po kërkonit të vërtetën. Diqka ju bërtiti brenda jush, duke ju nxitur të shikoni, diçka dëshironte të shpërthente dhe t’ju thoshte: “thereshtë atje, është atje!”, Por nuk ishe gati për ta dëgjuar, ishe tepër i frikësuar ose ishe zhytur shumë në rutinën që të mbështetej deri në pikën që të mbylli instinktin tënd. Atëherë, krejt papritur, pa e kuptuar fare, ke ardhur këtu. Askush nuk ju detyroi të lexoni këto shkrime, përveç instinktit tuaj. Unë mund të jem një person i zakonshëm, por diçka ju shtyn të lexoni dhe të vazhdoni të ushqeheni me fjalët e mia, sepse ju e dini që ato nuk janë vetëm fjalë. Ata janë dëshmi të jetuara personalisht që tregojnë një botë në të cilën ne jemi bashkë. Unë nuk do t’ju them se po ju ofroj të vërtetën Absolute, përkundrazi do të insistoj t’ju them që ta provoni këtë njohuri në vetën e parë, duke lexuar, eksperimentuar dhe verifikuar atë që vijon me duart tuaja, për të konfirmuar vetë se është. Ka dy njerëz në botë: ata që nuk janë të gatshëm dhe ata që sot po fillojnë një fillim të zgjimit, atë shijen që e kërkuan prej kohësh. Ndërsa po i lexonit këto dokumente, mund të keni provuar diçka, nga tërqethje të vogla pozitive që përshkuan trupin tuaj, të dridhura që ju bënin të ndjeheni mirë dhe që ju lëviznin, në ndjenja shumë më të forta dhe më komplekse për tu përshkruar, nëse jo, duke thënë se “nuk i keni provuar kurrë më parë”. Kjo ndodh me ato që unë i quaj “shpirtërore”. Ju jeni gati për të filluar, nuk keni dyshime. Njerëzit jo-shpirtërorë nuk mund ta kuptojnë atë që një person shpirtëror mund të kuptojë. Nuk ka të bëjë me inteligjencën por me evolucionin. Njerëzit shpirtërorë kanë qenë për një kohë të gjatë, madje edhe para se të lindnin. Ato kanë një vetëdije më të gjerë brenda tyre, nuk e dinë pse, por e dinë që e gjithë kjo ekziston dhe është e vërtetë, pavarësisht se sa është e mohuar nga të tjerët. Ka njerëz shpirtërorë që e dinë shumë mirë ekzistencën e gjithë kësaj, të tjerët fillojnë me një pamje të zvogëluar, por kjo nuk është e rëndësishme: me kohën dhe përvojën të gjithë ata do të mprehin njohuritë e tyre.

Ekziston një ndryshim i rëndësishëm midis “shpirtëror” dhe “jo shpirtëror”. Ju jeni një qenie shpirtërore, një qenie shumë më e fuqishme, aq sa sja ke idenë, i cili dëshiron të zgjohet sa më shpejt të jetë e mundur. Për ta bërë këtë, megjithatë, duhet të fillohet nga një bazë. Para së gjithash, kuptoni pse nuk mbani mend se kush jeni. Ju jeni një mysafir në këtë planet, ju jeni ndryshe nga Low i Gaia … ju po kaloni. Ju keni misione në këtë kohë, por vazhdimisht përpiqeni ta mohoni sepse keni frikë të zbuloni shumë. Ju nuk mbani mend, por ju jeni këtu për një arsye.

Gjatë këtij udhëtimi do të kuptoni pse nuk mbani mend kush jeni, pse jeni këtu dhe nëse të harroni gjithçka ishte një zgjedhje e juaj apo jo. Për momentin mund t’ju siguroj vetëm se nuk jeni këtu rastësisht. Vazhdoni me artikujt e ardhshëm, sepse do të gjeni përgjigje për pyetjet tuaja.

Ky dokument është përkthimi i aritukullit origjinal (https://www.accademiadicoscienzadimensionale.com/archives/4635) i sitit Accademia di Coscienza Dimensionale.

Fundi i faqes 3 nga 3. Nëse të pëlqeu artikulli komento këtu poshtë dhe përshkruaj ndjesitë e tua gjatë leximit apo praktikimit të teknikës së propozuar.

Ky dokument është pronë e https://www.accademiadicoscienzadimensionale.com/. Të gjitha të drejtat janë të rezervuara, është i ndaluar çdo përdorim i plotë apo i pjesshëm i përmbajtjeve të pranishme në portal, përfshirë memorizimi, riprodhimi, ripunimi, përhapja apo shpërndarja e përmbajtjeve të njëjta nëpërmjet çdo platforme teknologjike, suporti apo rrjeti telematik pa autorizimin e shkruar të mëparshëm nga ana e Akademisë së Koshiencës Dimensionale, A.C.D. Çdo shkelje dënohet me ligj. ©

3560 komente
  • mariarita - 18:31 27/09/24

    bene, bene, bene, sempre più contenta di aver accolto l'invito. E' da molto tempo che mi pongo la domanda chi sono e che ci faccio qui? Sin da piccina ho avuto sentore che non fosse tutto qua.... grazie mille

  • emme - 16:39 27/09/24

    Mi sono sentito proprio preso in causa dalla descrizione del terzo tipo di persona in poi....ed è proprio vero, quello che chiamo "la mia bussola interna" che puntava sempre verso aspetti spirituali, il mio sentire vero quello che gli altri chiamavano fantasia, il vedere molte cose oggi come si sono rivolte verso gli ambiti spiriutali, la convizione che ormai lunica cosa da fare era evolvere in questo senso...ce proprio una curiosita fuori dalla norma da parte mia in questo ambito di spiritualita circa dai tempi di elementari quando ti facevano fare le prime lezioni sui popoli antichi e i loro misteri fino ad oggi che ho 28 anni, per me è stata proprio una ricerca continua

  • patriziado - 15:52 24/09/24

    Seguo la mia curiosità, spesso contro coloro che mi circondano e che hanno certezze per ingannare se stessi senza saperlo. Conoscere la mia missione neondo fa parte della mia evoluzione del mio risveglio, della mia spiritualità

  • almarara - 21:45 20/09/24

    stasera ho scoperto di essere spirituale anche se per i canoni tradizionali non lo sono: non vado in chiesa, non recito il rosario, non visito luoghi sacri. Ho fame di conoscenza e non vedo l'ora di capire perchè sono qui e chi ero prima di incarnarmi in questo spazio/tempo

  • Gabriel - 13:58 19/09/24

    Grazie mille per l'articolo, mi fido sul fatto di essere uno spirituale. Quello che succede a me ed è successo a me, e che cerco e cerco la verità, appena sono vicino ad afferrarla, mi rendo conto di essere vicino, e per questo rallento perché sento di essere vicino, e poi mi fermo del tutto e a lungo andare cado.

  • cicci - 22:58 18/09/24

    Questi esempi sono riassuntivi e spiegati bene, personalmente penso che ognuno di noi ha il suo grado di evoluzione e il volere migliorare comporta impegno e ricerca continua.

  • oceano - 17:23 17/09/24

    Per quanto riguarda l'essere o non essere spirituale , penso che ognuno sceglie il proprio percorso. Ed include anche quello di negare o non credere in niente. Per quanto riguarda la sete di Sapere...è da sempre nel mio dna, perché non so. Grazie per le informazioni che vado via via a integrare o aggiungere

  • Laurence - 12:01 15/09/24

    Sono sempre stata una curiosa alla ricerca di risposte alle domande esistenziali ma sono stata purtroppo bloccata in una setta coercitiva per 24 anni. Spero di poter riprendere e proseguire il mio cammino alla ricerca della verità da qui.

  • fabio-z - 18:02 14/09/24

    Avevo già notato che con certe persone si possono fare certi discorsi e con altre proprio no. Ho sempre cercato risposte oltre quello che si può vedere o toccare. Ho sempre cercato di sviluppare e di conoscere meglio la mia parte spirituale. E che a volte ne ho molta paura. Per superare questi ostacoli ho bisogno sicuramente di molta più conoscenza su questi argomenti.

  • Manticore - 17:38 13/09/24

    Non so se definirmi spirituale o meno, una cosa è certa, tutto quello che è descritto in questo articolo l' ho già sperimentato anni or sono. Faccio l' esempio delle mie ricerche scientifiche di confine, non mi basta la spiegazione classica, c'è qualcosa di più, altri pensieri altre idee, il confrontarsi, il dialogare, insomma c'è dell' altro. Ho sete ho fame di capire. Aggiungerei che al mondo esistono 2 tipi di persone... quelle che aspettano che le cose accadano e quelle che le fanno accadere... io appartengo alla seconda. In molti mi hanno dato del folle, del visionario o semplicemente con un sorriso mi accantonavano, vuoi per affetto o per non offendermi, la soddisfazione che ho avuto quando a distanza di tempo mi hanno dato ragione è stata impagabile... altro che Mastercard

  • anais - 10:00 13/09/24

    Sono sicuramente spirituale ma mi perdo nel Matrix un po’ troppo spesso. Sto cercando di liberarmi da abitudini che mi bloccano….

  • silvanamatte - 01:02 13/09/24

    È da tutta la vita che ho sete di risposte, di conoscenza e che scavo sempre più in profondità in me stessa e... in libreria! Non ne ho mai abbastanza, ma forse l'Universo ha visto che non ho più spazio sugli scaffali e mi ha indirizzato a Voi! A parte gli scherzi, mi è difficile trovare persone con cui confrontarmi sulla spiritualità, praticamente nessuno. Qualche familiare mi ascolta, ma mi guardano con occhi sbarrati e un po' stupiti; perplessi e increduli, tornano a parlare delle loro routine, esattamente come da voi descritte e come se nulla fosse; allora capisco che non c'è trippa per gatti, ma non mi abbatto, vado avanti nella mia ricerca. Sono quindi molto Grata di avervi scoperto, davvero. Grazie, Grazie, Grazie. 888

  • wolf93 - 21:58 12/09/24

    Mentre leggevo questo bellissimo documento mi ci sono rispecchiato in pieno, perchè all'inizio ero uno che criticava molto l'essere spirituale, perchè non volevo credere che potesse esistere un qualcosa che non si potesse vedere. Poi ad un certo punto del mio cammino è come se mi fossi svegliato da un sonno profondo e ho iniziato a fare delle ricerche, a comprare libri sulla spiritualità, prima su un argomento, mentre ora il campo si è amplificato, e la sete di conoscenza è insaziabile, perchè voglio sapere sempre di tutto su tutto, e a volte mi domando se avrò tuttp il tempo a disposizione a leggere tutto quello che voglio leggere. A volte penso quando è iniziato il mio risveglio, e la mia mente mi porta a qualche anno fa, quando ci volevano imporre la dittatura sanitaria, e per tre notti consecutivi feci tre sogni, che erano tutti e tre collegati. Sono convinto che era la Coscienza che mi bussava per farmi svegliare da questo sonno profondo, anche se ero ad occhi aperti, per connettermi con il mio IO. Di conseguenza ho intrapreso un un percorso spirituale, del quale ne sono felicissimo, perchè riesco a vedere cose con un altro occhio, e ogni giorno mi pongo domande sulla mia esistenza su questa realtà, e queste erano domande che mi facevo quando ero piccolo, e che poi con la crescita sono andate ad affievolirsi allineandomi con la massa. Quando mi capita di essere in un luogo affollato, mi piace osservare le persone e i loro comportamenti, e vedo che molti sono programmati facendo le solite cose, e questo schema si ripete ogni singolo giorno della loro esistenza. Osservando questo aspetto, mi domando come mai le persone non si accorgono di essere schiave di uno schema, ma, poi capisco che non tutti sono destinati a risvegliarsi. Quindi ad oggi comprendo pienamente la differenza tra l'essere spirituale e il non essere spirituale, e capisco anche che ognuno di noi è in questa realtà per fare la propria esperienza , e non tutti sono destinati al risveglio spirituale, forse lo saranno nella prossima vita. Nonostante tutto io sono felicissimo del mio percorso spirituale, e voglio ampiarlo con una maggiore conoscenza.

  • Tanaceto - 20:54 12/09/24

    Secondo me, essere spirituale non va comunque confuso con il credere e avere fede in qualche religione che adora qualche dio (tutte indifferentemente create ad arte da parte di "qualcuno" che ci vuole controllati e ignoranti delle nostre potenzialità), ma cercare di capire che il vero Dio è dentro di noi.

  • samanta777 - 11:48 12/09/24

    Essere spirituali ci riempie la vita, ci dà motivazione e la forza di superare ogni ostacolo, ma spesso occorre una guida che, attraverso la sua esperienza, ci aiuti a percorrere il sentiero e superare gli ostacoli, questo è uno dei motivi che mi ha spinto ad iscrivermi all' Accademia.