STEP - Rruga Shpirtërore Kush jemi Identifikohu Hyni
Libri di Angel Jeanne
Zgjidhni pjesën e tekstit për ta sqaruar (80 words max)
Step 1 - N° 4

Ju nuk jeni këtu rastësisht…

https://www.accademiadicoscienzadimensionale.net/wp-content/uploads/2013/12/non-sei-qui-per-caso.jpg

Faqja 1 nga 3

Gjithmonë më kanë pyetur:

“Pse nuk e kuptojnë njerëzit që Zoti ekziston? Pse njerëzit nuk besojnë në Shpirt dhe në aftësinë për të jetuar një jetë pas vdekjes së mëparshme? Pse njerëzit janë të bindur që gjithçka që ato shohin është e vërtetë pa bërë asnjë pyetje? Pse shumica prej tyre nuk besojnë në këto gjëra apo nuk i kuptojnë ato?”

Përgjigjja mund të duket e qartë, por jo të gjithë jemi të njëjtë, sepse jo të gjithë janë të gatshëm ta njohin dhe ta pranojnë të vërtetën. Nuk kam ndërmend të katalogoj njerëzit duke u dhënë atyre një etiketë, por thjesht do të dëshiroja t’i bëj ato të kuptojnë ndryshimin që i dallon ato nga jeta në jetë, të cilët vazhdojnë të evoluojnë dhe të kërkojnë të vërtetën, nga ato që nuk janë aspak të interesuar ta njohin atë, e lëre më ta kuptojnë. Ka njerëz që janë të gatshëm dhe të gatshëm të duan të dinë informacione të caktuara, të tjerët jo. Ne mund t’i ndajmë njerëzit sipas tre lloje mendimi:

1 – Ato që nuk besojnë në asgjë, dhe si të tillë nuk duan të besojnë në gjithçka që mund të përkufizohet si “paranormale” ose “shpirtërore”. Ato janë jashtëzakonisht të bindur, në skepticizmin dhe idealet e tyre, se ato posedojnë të vërtetën e vetme dhe të vetme absolute, aq sa ato presin që të gjithë të tjerët në botë të mendojnë ashtu sikur ato dëshirojnë. Nëse dikush mendon ndryshe, ata menjëherë e identifikojnë atë si “të çmendur”, duke e trajtuar atë si “budalla”, pa i dhënë atij mundësinë më të vogël të dëgjojë dhe të flasë. Paradoksalisht, një pjesë e këtyre skeptikëve janë vërtet të bindur fetarë, të cilët besojnë në Prift, por jo në Zotin e vërtetë; aq sa ato janë të bindur se për të komunikuar me Zotin është vërtet e nevojshme të kalosh përmes zërit të Priftit, dhe që përndryshe nuk mund të komunikojë drejtpërdrejt me Të, por në të njëjtën kohë ata harrojnë objektivin e vërtetë dhe lënë pas dore kuptimin e Zotit të vërtetë. Ato janë plotësisht skeptik, jo jashtë idealit të vërtetë, por jashtë dembelizmit të pastër, sepse ato besojnë se kërkimi i përgjigjjeve është shumë i lodhshëm, kështu që është më mirë të bindin veten – dhe në këtë pikë të bindin të tjerët – se asgjë nuk ekziston më shumë nga sa din ai tashmë. Pavarësisht nëse kto lloj njerëzish kane të drejtë apo e dinë mirë se janë gabim në fushat më të gjera, ato do të vazhdojnë të imponojnë të menduarit e tyre edhe me kushtin e ngulitjes së asaj te të tjerët, sepse janë të bindur se asgjë nuk ekziston, ose se ekziston vetëm nëse konfirmohet së pari nga ato në vetën e parë.

2 – Pastaj vërejmë ato që thonë se nuk besojnë në asgjë, më shumë nga frika ose sepse nuk kanë pasur përvoja të rëndësishme që i kanë bërë ato të ndryshojnë mendje, por që ato nuk kanë asnjë interes të imponojnë mendimet e tyre te të tjerët, aq sa të mos zemërohen ose nevrikosen me ato që besojnë dhe flasin në vend të çështjeve shpirtërore. Ne mund ti përcaktonim ato si “agnostikë të padëmshëm”, sepse pavarësisht se kanë një mendim të mbyllur, ato pranojnë larminë dhe hapjen e të tjerëve, pa morbiditetin e dëshirës për të imponuar bindjet e tyre te të tjerët. Kësaj kategorie njerëzish mund t’i shtojmë edhe ata që i dëgjojnë mendimet dhe përvojat e të tjerëve, dhe mbase besojnë se këto përvoja janë reale, por përkundër kësaj ata nuk janë të interesuar të hyjnë më thellë në temë, edhe nëse i pranojnë dhe i respektojnë.

Faqja 2 nga 3

3 – Si perfundim  kemi ato që demonstrojnë, përkundrazi, një etje për njohuri që ndonjëherë janë të gatshëm ta kënaqin me çdo kusht. Jo të gjithë e kuptojnë menjëherë, ka nga ata që, si fëmijë, janë shumë të interesuar për të gjitha çështjet shpirtërore, dhe ata që, duke u rritur vetëm me kalimin e viteve, e kuptojnë se janë të intriguar nga një temë e veçantë; të gjithë, megjithatë, kanë karakteristika që i bashkojnë: atyre nuk u interesojnë atë që thonë të tjerët, sepse ndjekin kureshtjen e tyre, e cila ndonjëherë është një etje e vërtetë, derisa të arrijnë përgjigjjet që donin të merrnin. Nuk ka rëndësi nëse dikush shkon kundër tij dhe përpiqet ta bëjë atë të ndryshojë mendimin e tij: ky lloj njeriu dëshiron të marrë përgjigjje dhe ai do t’i kërkojë ata derisa t’i gjejë ato. Një pjesë e tyre janë tashmë të vetëdijshëm se sa e gjerë është bota shpirtërore, kështu që ata vendosin të hapin mendjen e tyre për sa më shumë informacione për sa u përket temave më të larmishme. Një pjesë tjetër e tyre është më e mbyllur në studimet e tij, sepse ai është i interesuar vetëm për një temë të caktuar ose në një rreth të vogël, sepse, me siguri, at janë lëndët e vetme mbi të cilat kanë përvoja të dorës së parë, kjo është arsyeja pse ata kërkojnë shpjegime për atë që ju ka ndodhur atyre. E megjithatë, me kohën, ata mund të zbulojnë se ka diçka tjetër, përveç asaj teme të saktë, që mund të tërheqë vëmendjen e tyre dhe t’i bëjë ata të hapin mendjen e tyre në fusha më shpirtërore. Në një kuptim të caktuar është sikur një person ta kishte kaluar jetën e tij duke kërkuar Zotin, por gjatë kërkimit, ai filloi të zbulojë se përtej pranisë së tij ekziston edhe tjetër, si mundësia e rimishërimit dhe për këtë arsye të jetosh një jetë pas vdekjes; shumë e ndryshme nga ajo që na ka mësuar feja.

Të përshkruara këto tre lloje njerëzish, të cilët natyrisht janë shumë më të gjerë dhe më të ndërlikuar sesa përmbledhja e shkurtër e thjeshtuar dhe e shkurtuar për të shmangur çdo vonesë, ju mund të vendosni të ndani në dy terma shumë më të thjeshtë: kush është shpirtëror dhe kush nuk është shpirtëror. Dy llojet e para të individëve të përshkruar, janë ata që unë i përcaktoj si Gaia’s Low, njerëz që në mënyrë të pashmangshme nuk kujdesen të zbulojnë të vërtetën me fakte konkrete, ato duan të jetojnë rutinën e tyre pa asnjë lajm që vjen të trokasë në derën e tyre. Ato vendosën të mbyllnin mendjen e tyre që ka rrënjë në ato që shohin vetëm me sy fizikë; perspektiva e tyre prandaj është jashtëzakonisht e zvogëluar. Ato janë të vendosur të vazhdojnë në atë mënyrë, kështu që nuk janë ato që mund të quhen “person shpirtëror”. Përshkrimi i tretë, nga ana tjetër, mund të identifikojë se çfarë është një person shpirtëror, që do të thotë ata që – edhe pa e vendosur ta kenë hapur – kanë filluar të kërkojnë përgjigje për pyetjet e tyre të shumta, duke e gjetur veten gjithnjë e më shumë dhe duke ndjekur instinktin e tyre që i çoi ato të ndjekin një rrugë shpirtërore. Në ndryshim nga sa mendojmë, jo të gjithë kanë lindur tashmë me ide të qarta, me sensin e gjashtë të qëlluar në njëmijë dhe me një interes për gjithçka që fshihet; shumë prej tyre kanë lindur dhe rriten ashtu si njerëzit e zakonshëm, por me një ndjenjë të brendshme që duan të zbulojnë diçka që, në mënyrë racionale, madje as ata nuk e dinë se çfarë është. Sidoqoftë, ato e kuptojnë thjellësisht se duhet të kërkojnë përgjigjje për pyetjet që as vetë ato nuk mund t’i dinë se i kanë menjëherë. Jo të gjithë ata ndiejnë nevojën e menjëhershme për të studiuar tema shpirtërore dhe për t’i njohur ata të gjithë, në fakt ne gjithmonë fillojmë me një ose disa tema të interesuara, të cilat sidoqoftë mund të hapen dhe të çojnë në zbulimin e njohurive të reja edhe jashtë fushës së interesit të një personi. Në fund të fundit, kur filloni të njihni botën shpirtërore, ose më saktë botën e vërtetë, ju e kuptoni se pak njohuri nuk janë më të mjaftueshme për të mbushur etjen tuaj, sepse doni të dini gjithnjë e më shumë, pak a shum si qershitë … një njohuri tërheq tjetrën! Megjithëse humbjet e kohës rutinore dhe ditore, ato ndiejnë një nxitje të fortë në to për të kërkuar diçka, ato duan të dinë dhe të mësojnë më shumë, mund të themi se ato janë aq të uritur për dije, saqë nuk ndjehen të ngopur në kafshimin e parë dhe të vetëm, siç ndodh me shumë të tjerë.

Prandaj ekziston një divergjencë jo e pakonsiderueshme midis atyre që mund ta përcaktonim si “shpirtëror” dhe të cilët si “jo shpirtëror”. Ato që mund t’i quajmë shpirtërorë janë njerëz të nxitur nga dëshira për të zbuluar dhe evoluuar. Në realitet këta njerëz tashmë janë më të evoluar në shumë aspekte se të zakonshmet, madje edhe pa e ditur atë apo nuk e kuptojnë atë, dhe kjo është arsyeja pse ata mendojnë se duan të vazhdojnë të zbulojnë, sepse ata ndjekin instinktin e tyre sesa atë që kërkon rryma, rrjedhën, ose “atë që duhet të bësh sepse të gjithë e bëjnë atë”. Frymëtarët nuk bëjnë diçka për të ndjekur masën, kështu që ata nuk pushojnë së kërkuari përgjigje vetëm sepse masa në përgjithësi nuk kërkon përgjigje.

Faqja 3 nga 3

Njerëzit “jo shpirtërorë” nuk e ndiejnë këtë nevojë të fortë për njohuri. Ndonjëherë ato mund të tregohen kurioze, për periudha të caktuara që nuk zgjasin shumë, por njohja e tyre nuk është e nevojshme, sepse është vetëm një kalim kohe që ata do të braktisin dhe harrojnë së shpejti. Arsyeja e vërtetë është se ata nuk janë të gatshëm të kuptojnë dhe pranojnë se realiteti, që ata gjithmonë e kanë njohur si të vërtetë, fsheh shumë më tepër çudira dhe falsitet se sa imagjinojnë, kështu që ata ndiejnë reagim ndaj njohurive më të larta. Ato nuk duan të zbulojnë të vërtetën, kështu që ata vullnetarisht pranojnë të gënjehen nga gënjeshtrat.

Nëse jeni këtu, kjo është sepse jeni gati të dini. Nuk është rastësi që keni ardhur këtu për të lexuar këto fjalë. Ju po kërkonit të vërtetën. Diqka ju bërtiti brenda jush, duke ju nxitur të shikoni, diçka dëshironte të shpërthente dhe t’ju thoshte: “thereshtë atje, është atje!”, Por nuk ishe gati për ta dëgjuar, ishe tepër i frikësuar ose ishe zhytur shumë në rutinën që të mbështetej deri në pikën që të mbylli instinktin tënd. Atëherë, krejt papritur, pa e kuptuar fare, ke ardhur këtu. Askush nuk ju detyroi të lexoni këto shkrime, përveç instinktit tuaj. Unë mund të jem një person i zakonshëm, por diçka ju shtyn të lexoni dhe të vazhdoni të ushqeheni me fjalët e mia, sepse ju e dini që ato nuk janë vetëm fjalë. Ata janë dëshmi të jetuara personalisht që tregojnë një botë në të cilën ne jemi bashkë. Unë nuk do t’ju them se po ju ofroj të vërtetën Absolute, përkundrazi do të insistoj t’ju them që ta provoni këtë njohuri në vetën e parë, duke lexuar, eksperimentuar dhe verifikuar atë që vijon me duart tuaja, për të konfirmuar vetë se është. Ka dy njerëz në botë: ata që nuk janë të gatshëm dhe ata që sot po fillojnë një fillim të zgjimit, atë shijen që e kërkuan prej kohësh. Ndërsa po i lexonit këto dokumente, mund të keni provuar diçka, nga tërqethje të vogla pozitive që përshkuan trupin tuaj, të dridhura që ju bënin të ndjeheni mirë dhe që ju lëviznin, në ndjenja shumë më të forta dhe më komplekse për tu përshkruar, nëse jo, duke thënë se “nuk i keni provuar kurrë më parë”. Kjo ndodh me ato që unë i quaj “shpirtërore”. Ju jeni gati për të filluar, nuk keni dyshime. Njerëzit jo-shpirtërorë nuk mund ta kuptojnë atë që një person shpirtëror mund të kuptojë. Nuk ka të bëjë me inteligjencën por me evolucionin. Njerëzit shpirtërorë kanë qenë për një kohë të gjatë, madje edhe para se të lindnin. Ato kanë një vetëdije më të gjerë brenda tyre, nuk e dinë pse, por e dinë që e gjithë kjo ekziston dhe është e vërtetë, pavarësisht se sa është e mohuar nga të tjerët. Ka njerëz shpirtërorë që e dinë shumë mirë ekzistencën e gjithë kësaj, të tjerët fillojnë me një pamje të zvogëluar, por kjo nuk është e rëndësishme: me kohën dhe përvojën të gjithë ata do të mprehin njohuritë e tyre.

Ekziston një ndryshim i rëndësishëm midis “shpirtëror” dhe “jo shpirtëror”. Ju jeni një qenie shpirtërore, një qenie shumë më e fuqishme, aq sa sja ke idenë, i cili dëshiron të zgjohet sa më shpejt të jetë e mundur. Për ta bërë këtë, megjithatë, duhet të fillohet nga një bazë. Para së gjithash, kuptoni pse nuk mbani mend se kush jeni. Ju jeni një mysafir në këtë planet, ju jeni ndryshe nga Low i Gaia … ju po kaloni. Ju keni misione në këtë kohë, por vazhdimisht përpiqeni ta mohoni sepse keni frikë të zbuloni shumë. Ju nuk mbani mend, por ju jeni këtu për një arsye.

Gjatë këtij udhëtimi do të kuptoni pse nuk mbani mend kush jeni, pse jeni këtu dhe nëse të harroni gjithçka ishte një zgjedhje e juaj apo jo. Për momentin mund t’ju siguroj vetëm se nuk jeni këtu rastësisht. Vazhdoni me artikujt e ardhshëm, sepse do të gjeni përgjigje për pyetjet tuaja.

Ky dokument është përkthimi i aritukullit origjinal (https://www.accademiadicoscienzadimensionale.com/archives/4635) i sitit Accademia di Coscienza Dimensionale.

Fundi i faqes 3 nga 3. Nëse të pëlqeu artikulli komento këtu poshtë dhe përshkruaj ndjesitë e tua gjatë leximit apo praktikimit të teknikës së propozuar.

Ky dokument është pronë e https://www.accademiadicoscienzadimensionale.com/. Të gjitha të drejtat janë të rezervuara, është i ndaluar çdo përdorim i plotë apo i pjesshëm i përmbajtjeve të pranishme në portal, përfshirë memorizimi, riprodhimi, ripunimi, përhapja apo shpërndarja e përmbajtjeve të njëjta nëpërmjet çdo platforme teknologjike, suporti apo rrjeti telematik pa autorizimin e shkruar të mëparshëm nga ana e Akademisë së Koshiencës Dimensionale, A.C.D. Çdo shkelje dënohet me ligj. ©

3560 komente
  • maryvint - 22:44 05/11/23

    Bellissimo l’articolo bellissima la musica che mi toccava nel profondo. Spesso la paura ha bloccato la mia evoluzione. Ma dentro di me ho sempre sentito che c’è tanto altro ed oggi più che mai voglio conoscere. Mi sento fortunata a trovarmi in questa accademia

  • Giovi2865 - 21:25 05/11/23

    Beh, tornando indietro alla mia infanzia, ricordo molto bene la sensazione di essere “fuori linea” mi chiedevo spessisimo: perché sono nata? Cosa c’è dopo la morte? Come se non fossi di questo mondo

  • barbara - 19:32 05/11/23

    sono arrivata fino a queste ultime righe e ...boom! paura! e al tempo stesso un desiderio insopprimibile di sapere quale sia il motivo per cui sono qui. paura di non essere all'altezza, soprattutto perchè è un periodo in cui davvero mi sento di non aver saputo ottenere nulla fino ad oggi, mi sento come se tutto il tempo trascorso e le energie impiegate non siano servite a nulla...insomma questo non ti fa stare bene. ma respiro, ogni volta che mi si stringe il petto per l ansia e /o la paura cerco di respirare a fondo. e continuo a leggervi. grazie

  • alessio369 - 19:26 05/11/23

    Dal minuto 12 le tue parole mi hanno fatto sentire ancora di più forte il timo. Hanno risuonato nel cuore e aggiungere voglia di rinascere

  • Paolo - 14:40 05/11/23

    Credo di avere tutti i "sintomi " dell'essere spirituale anche se a volte ho pensato a dei deliri esistenziali

  • mattheo - 13:28 05/11/23

    Il Risveglio per capire Chi Sono e trovare le missioni da compiere su questo pianeta è diventata una priorità. Sono contento di aver scoperto questo sito

  • lucia717 - 13:27 05/11/23

    Sin da piccolissima ho sempre sentito e saputo che non ero “normale”. Tantissime esperienze fuori dal comune. Non ho mai smesso in fondo al cuore di cercare la verità sebbene io sia stata rallentata e bloccata da tantissimi eventi nel corso di questa esistenza. Non mi sento aggiungere altro che non sia profonda gratitudine

  • AntonioG - 12:54 05/11/23

    Circa 15 anni fa ho sofferto di depressione, non capendo il senso della vita, perchè sentivo che qualcosa mi sfuggiva. Poi ho cominciato a leggere libri di vario genere, ma qui sento di trovare le risposte che cerco.

  • Piciu - 12:20 05/11/23

    Mi sono quasi commosso a sentire questo video..commosso perché la consapevolezza presa richieda grande enorme forza e coraggio x uscire da Matrix ..

  • Marco Indeo - 14:30 04/11/23

    Con l' avanzare nella lettura cresce la necessità di andare avanti, e approfondire questi importanti concetti di base

  • Neurone - 11:24 04/11/23

    Dentro di me sento proprio qualcosa che urla, che spinge a cercare e vuole esplodere. Bello che non si tratti di intelligenza ma di evoluzione... E mi ritrovo in linea precisa con il vissuto ed il percepito profondo di questi anni.

  • alessandracasalini - 07:29 04/11/23

    Grazie Angel per questo articolo illuminante. Da quando ero bambina ho sempre sentito di essere fuori posto. Avevo una percezione diversa della realtà e avvertivo cose ed eventi che gli altri con comprendevano. Ho sofferto per questo molto di depressione e attacchi di panico senza sapere che la mia anima mi stava comunicando che ero sul sentiero non giusto per la mia evoluzione spirituale. Quasi tutta la mia vita ho lavorato su me stessa per essere oggi qui in questa Accademia. Mi hanno guidato i simboli che sono stati per me sempre una grande passione e mezzo di conoscenza della realtà. L’ultimo simbolo significativo che ho trovato recentemente è stato il labirinto a Lucca nella chiesa di San Martino. Il bassorilievo, datato tra il dodicesimo e il tredicesimo secolo, riporta un’iscrizione in latino ancora ben visibile alla sua destra HIC QUEM / CRETICUS / EDIT DEDA – / LUS EST / LABERINT / HUS DEQ(U)- / O NULLU – / S VADER – / E QUIVIT / QUI FUIT / INTUS / NI THESE – / US GRAT – / IS ADRIAN – / E STAMI- / NE IUTUS che possiamo tradurre con: “Questo è il labirinto costruito da Dedalo cretese dal quale nessuno che vi entrò poté uscire eccetto Teseo aiutato dal filo di Arianna”. Al suo centro vediamo una figura consumata dal tempo che secondo alcuni studiosi raffigurava Teseo e il Minotauro. Di fronte a questo bassorilievo del labirinto, che era anche il logo dell’hotel in cui alloggiavo il Grand Universe a Lucca, ho compreso che come Teseo sono intrappolata nei meccanismi automatici della mia mente è che solo la via del cuore può riportarmi a casa. Mi sento ora in cammino verso casa. Grazie 🙏

  • Alessandra Casalini - 07:13 04/11/23

    Da sempre ho sentito che c’era molto di più di quello che potevo percepire. Per questo ho vissuto gran parte della mia vita cercando di rispondere alla domanda chi sono e da dove vengo. Questa mia attitudine mi ha portato ad una grande solitudine dovuta all’incomprensione da parte di chi mi circondava dei miei interessi e delle domande che mi sono sempre posta. Ho sofferto molto di a

  • Annamar - 06:51 04/11/23

    Grazie per aver chiarito ciò che da sempre sento. Confesso che spesso per non sentirmi sola nel mio modo di vedere la Vita, non parlo delle mie sensazioni con altri

  • Stefanoc - 19:25 02/11/23

    Mi sono sempre sentito un disadattato a causa della mia insicurezza di fondo che non mi permetteva di capire che ciò che mi ha sempre interessato era diverso da ciò che la maggior parte delle persone vuole. Poi crescendo ho capito la differenza tra spirituale e non spirituale perché quando hai delle domande che ti rimbalzano nel cervello o nel cuore, non ti accontenti e cerchi. Poi i segni, le esperienze fuori dell'ordinario e le sensazioni interiori non ti fanno mai smettere di cercare risposte. Grazie Angel