STEP - Rruga Shpirtërore Kush jemi Identifikohu Hyni
Libri di Angel Jeanne
Zgjidhni pjesën e tekstit për ta sqaruar (80 words max)
Step 1 - N° 39

Jetët e kaluara – Mos harroni jetën tuaj të kaluar (1 pjesë)

Ky artikull është përkthyer përkohësisht nëpërmjet Google Translate. Artikujt origjinalë janë shkruar në gjuhën italiane. Nëse doni të na ndihmoni të përmirësojmë përkthimin në gjuhën tuaj, na kontaktoni me email. Faleminderit.

Faqja 1 nga 2

Ju mund ta shmangni temën për aq kohë sa doni, por e dini brenda vetes që kjo do të kthehet në mendjen tuaj për t’ju bërë të kërkoni: Kush jam unë? Cilat janë këto ndjenja kur nuk jem hera e parë që jetoj? Këtu, kjo është ndërgjegjja juaj që përpiqet t’ju tregojë se ka ardhur koha për të kuptuar se kush jeni. Gjithkush ka kohët e tij për të kuptuar, pranuar dhe pranuar të ketë jetë të kaluara, por herët a vonë secili që kërkon Zgjimin duhet të merret me të vërtetën për përvojën e tyre të mëparshme. Ndoshta ju nuk e dini që po kërkoni Zgjimi, ndoshta keni gjetur këtë artikull aksidentalisht ose ndërsa jeni vetëm duke u përgjuar, vetëm për shkak se “çështjet shpirtërore” kanë gudulisur mendjen tuaj. E megjithatë, edhe nëse nuk e dini termin, çdo herë që përpiqeni të dini se kush jeni, çfarë është e kaluara juaj apo çfarë janë aftësitë tuaja të fshehura, çfarë po bëni po kërkon zgjimin tuaj. Racionaliteti juaj përpiqet t’ju largojë nga studimi i jetës së kaluar, pasi ju bën të mendoni se e gjithë kjo nuk është e mundur, se duhet të jetë një shaka e ndjenjave tuaja; se je gabim. Ka shumë sprova, dëshmi të panumërta, por këto nuk janë të mjaftueshme për të pranuar që edhe ju mund të keni jetë të kaluara. Mendimet tuaja ju largojnë nga kërkimet, ndërsa instinkti juaj, një ndjenjë e lehtë por kokëfortë brenda jush, merr në zotërim trupin tuaj dhe ju drejton për të kërkuar të vërtetën. Ju e dini atë brenda vetes, ju e ndjeni, sepse nganjëherë mendoni për veten dhe ju thoni “Unë nuk jam vetëm ky, unë jam shumë më tepër, unë jam dikush … se nuk e kujtoj kush është …” por me sa duket nuk keni prova dhe vërtet, edhe nëse keni pasur prova në dorën tuaj, ju do ta besonit atë, derisa të filloni të mbani mend jetën tuaj të mëparshme me mendjen tuaj. Gjithkush mund të përpiqet t’ju bindë, por askush nuk mund ta bëjë këtë nëse nuk ju kujtohet jeta juaj e kaluar. Ata mund t’ju tregojnë për përvojat tuaja, ose t’ju tregojnë se kush keni qenë më parë, por kurrë nuk mund ta kuptoni nëse kjo është e vërteta nëse nuk e mbani mend atë midis kujtimeve tuaja. Nëse ju mund të dalloni të vërtetën nga një ëndërr dhe realitet nga një mendim, atëherë do të dini se si t’i dalloni kujtimet e vërteta të jetës së shkuar nga një fantazi e thjeshtë; por vetëm nëse i mbani mend ato me praktikat e duhura që ju mësojnë këtë ndryshim themelor që nga fillimi. Ne duhet të jemi të sinqertë në fillim: përkujtimi i jetës sonë të kaluara nuk është aq e lehtë sa thonë, sepse nuk është një udhëtim në imagjinatën e tij krijuese, por një praktikë që stimulon kujtimet tuaja të vërteta dhe i bën ata të kthehen në të tashmen, kështu që ju lejojnë të mbani mend veten dhe ju shoh në këpucët e trupit tuaj të mëparshëm. Por kur filloni të keni shenja konkrete të kujtimeve të mëparshme që nuk i përkasin jetës suaj, por që ju përfshinë dhe ju kanë shënuar, duke ju dhënë një mënyrë për të kuptuar origjinën e traumave tuaja, frikën tuaj, por edhe dëshirat, qëllimet dhe pasionet që jetoni në këtë jetë, e kuptoni se lindja juaj nuk ishte me të vërtetë 30 ose 40 vjet më parë, por ju keni qenë të gjallë për të paktën qindra vjet: vetëm në atë kohë keni dashur të ndryshoni trupin tuaj fizik. Ju nuk mbani mend asgjë, sepse gjatë lindjes brenda trupit të ri fizik, ju u desh të përballeni me një proces të zeroing të gjitha kujtimet tuaja, kështu që ju nuk mund të mbani mend jetën tuaj të kaluar nëse nuk stimuloni kujtimet tuaja më të përparuara: ato të Ndërgjegjja juaj. Për momentin, ju si një person, ju vetëm mund të mbani mend atë që keni jetuar në këtë jetë të tanishme; por nëse mësoni veten për të njohur kujtimet e ndërgjegjes suaj, ose për atë që jeni me të vërtetë, mund të keni akses në informacionin e të gjitha reincarnacioneve që keni përjetuar, në trupat e tyre fizikë të lidhur. Kujtimet e jetës së shkuar nuk do të merren si të mirëqena, sepse ata do të zbulojnë informacione për veten tuaj se vetëm duke studiuar jetën tuaj të tanishme nuk mund të zbuloni kurrë.

E megjithatë, keni kaluar jetë, ose keni jetuar përvoja kur keni qenë një person krejtësisht tjetër nga ajo që jeni sot, ku keni luajtur një rol tjetër dhe keni jetuar në një epokë tjetër, edhe pse shumë larg prej saj. Ndoshta ju mund të keni jetuar një jetë gjatë Egjiptit të vjetër, për këtë kaq shumë herë, duke menduar për Egjiptin ose duke shikuar piramidat, ndieni një ndjenjë që të shfaqet në ju që nuk e kuptoni me arsye, por ju çon të besoni se e dini shumë mirë; edhe nëse nuk e kuptoni pse.

Faqja 2 nga 2

Ose, përkundrazi, Egjipti nuk ju tregon asgjë, por asgjë, sepse preferoni një epokë krejt tjetër; si mund të jetë 800. Ju nuk e dini pse dhe ju preferoni të mendoni se nëse do të ishte e vërtetë që jetët e kaluara ekzistonin, duhet të donit edhe Egjiptin e lashtë. Por kjo nuk është një teori e drejtë, sepse ju nuk mund të keni përjetuar ndonjë rimishërim në Egjipt, por në një vend krejtësisht të ndryshëm, kështu që ju nuk keni kujtim të Egjiptit që stimulon kujtimet tuaja. Si rezultat, është normale që ju të mos ndjeni ndonjë gjë duke menduar për këtë, sepse ju nuk mund të keni një jetë të shkuar në atë kohë ose në atë vend, ose thjesht është shumë e fshehur për të ndjell diçka. Nga ana tjetër, mund të mendoni se është një çështje e modës, që Egjipti i vjetër i pëlqen dhe i ngjan ndjenjat e thella për kaq shumë njerëz thjesht sepse është një vend plot me histori, por asgjë më shumë; përndryshe përse kaq shumë njerëz të jenë të interesuar në atë moshë? Pse kaq shumë njerëz mendojnë se kanë përjetuar një rimishërim në Egjipt? A është e mundur që mijëra njerëz të thonë të vërtetën, kur thonë se ata jetuan mishërimin e tyre në Egjiptin e lashtë? Qartë se nuk ka arsye për të besuar ndryshe. Me siguri ju nuk jeni i vetmi person që ka jetuar jetë të kaluara në kohë të tjera, kështu që si mund të mendoni se në mesin e miliona njerëzve që jetonin në Egjiptin e lashtë në ato kohë, nuk ka të paktën një pjesë e tyre që ka vazhduar për të rimishëruar, deri në jetën e sotme? Kujtimi nuk është i lehtë, por mohimi i të kaluarës nuk është aq i dobishëm. Askush nuk mund t’ju bëjë të kuptoni se si rimishërimi i vërtetë është, nëse jo praktika për të kujtuar jetët tuaja të kaluara përmes kujtimeve tuaja më të larta: ato të Ndërgjegjes suaj, Vetë tuaj më të lartë, Shpirtit tuaj.

Ndërgjegja juaj shpesh përpiqet ta shtyjë idenë në mendjen tuaj për të kërkuar të vërtetën, për të zbuluar identitetin tuaj të së kaluarës ose për të kuptuar se kush jeni me të vërtetë para se të rilindeni me këtë aspekt, me këtë emër dhe me këtë fytyrë. A jeni me të vërtetë të gjithë këtu? A nuk ka asgjë tjetër përveç jush që nuk vlen të zbulohet? Kështu që ju sugjeroj që të lexoni librin Vula e jetës së kaluar përmes së cilës ju mund të gjeni se si jetët tuaja të kaluara janë, se si jeta e tyre ka ndikuar në tuajin dhe vazhdon të ndikojë në zgjedhjet që bëni në jetën e përditshme. Ju siguroj se nuk do të jetë një lexim i humbur, por do të jeni plotësisht të kënaqur. Do të zbuloni pse nuk mbani mend ndonjë gjë në lidhje me jetën tuaj të kaluar, por vazhdoni të keni ndjenjën e thellë që ju bën të besoni se jeni diçka tjetër ose dikush tjetër, përtej asaj që shihni në pasqyrë. Pse duhet të mendoni se jeni më shumë se ajo që jeni sot, më shumë se personi që të gjithë shokët tuaj e dinë, nëse nuk ka pasur një të vërtetë më të madhe prapa syve tuaj? Përmes vëllimeve të parë dhe të dytë do të mësoni rreth lidhjes që ekziston midis jush dhe të gjithë jetës tuaj të kaluar, kështu që do të udhëzoheni me anë të teknikave praktike për të kujtuar atë që keni jetuar në ato kohë dhe për të rishfaqur kujtimet që nuk i njihni plotësisht, por që ju ata gjithmonë i përkisnin. Për më tepër, do të keni mundësi të përjetoni vizionin e trupit tuaj fizik që i përkasin jetës së mëparshme, direkt me sytë hapur. Ju do të zbuloni se çfarë është karma, si funksionon dhe si të shpëtoj karma negative që ju mbani me ju nga tërë jeta e kaluar. Ju do të zbuloni ekzistencën e qenieve të gjalla të dimensioneve të tjera, nëpërmjet kujtimeve të jetës së shkuar drejtuar në një dimension krejtësisht të ndryshëm, në trupat fizikë që nuk janë njerëzorë. Vazhdimi, do të zbuloni se keni jetuar periudha jete në të cilat ishit vetëm Shpirt, pa patur domosdoshmërisht një trup fizik mbi të cilin duhet të mishëroni dhe shumë më tepër. Nëse jeni duke kërkuar zbulimin për ekzistencën tuaj të vërtetë dhe jetën tuaj të kaluar, mos prisni të mësoni dhe praktikoni njohuritë e përshkruara dhe të udhëzuara në këtë libër, sepse rruga e Jetës së Kaluar do të bazohet në të: në të vërtetë, në të ardhmen Hapat, tema “jetët e kaluara” do të vazhdojë në bazë të njohurive të ekspozuara brenda Vula e Kaluara e Vjetër. Përgatituni, sepse jeta juaj e kaluar është shumë e rëndësishme për t’u injoruar për gjithë jetën tuaj; për aq kohë sa doni të heshtni instinktin tuaj njëherë e përgjithmonë … ose, më në fund, vendosni ta dëgjoni atë. Vetëm në këtë mënyrë do t’i kuptoni arsyet dhe misionet që ju çuan të rimishëroni veten përsëri në këtë planet, në këtë jetë së bashku me shumë shpirtra të tjerë që ndjekin të njëjtin mision.

Fundi i faqes 2 nga 2. Nëse të pëlqeu artikulli komento këtu poshtë dhe përshkruaj ndjesitë e tua gjatë leximit apo praktikimit të teknikës së propozuar.

Ky dokument është përkthimi i aritukullit origjinal (https://www.accademiadicoscienzadimensionale.com/archives/4450) i sitit Accademia di Coscienza Dimensionale.

1578 komente
  • Mario - 11:34 22/07/14

    Documento interessante molto bello

  • venusia - 17:40 14/07/14

    grazie:-) molto interessante, aspetto anche il documento sul 'quarto corpo' per approfondire, è molto importante..devo ammettere che sapere che gli animali tranne alcuni non hanno l'anima un po' mia ha toccato, considerando che molti cani e gatti ad esempio sanno trasmettere meglio ciò che noi definiamo umano rispetto agli umani :-) ma sapevo anche della differenza con i delfini e gli elefanti,che effettivamente sono in grado di fare cose incredibili...grazie ancora..

  • davide - 18:39 22/06/14

    Molto interessante :) grazie

  • Jennarina - 15:54 17/06/14

    Qando ero molto piccola, ho "avvertito" una frase che mi diceva:" .... e adesso dimentica...." questo fragile ricordo mi ha accompagnato per tutta la vita, adesso io mi chiedo erano fantasie mie o era qualcosa di piu'? :)

    • Angel - 10:15 14/07/14

      Era qualcosa di più ;) molto di più ;) ma non per forza riferito a vite passate.. ma proprio a quella presente..

  • angelo - 21:19 16/06/14

    Eh, ti pareva....proprio oggi; messo li come il formaggio sui maccheroni!!!

  • Francesca - 18:33 16/06/14

    Angel, :) sono proprio felice per questo documento . Mi servirebbero ben 10 vite per potere digerire questa di adesso. Il mio vero Io non si è risparmiato niente: infanzia infelice priva di affetto, una malattia tremenda , cambio di terra……ma credimi, per la prima volta, dato che non sono riuscita mai ad accettarmi, dentro, profondamente dentro, credo sia una ragione. Niente aspettative, niente giudizi cosi come tu consigli e vedremo. Grazie di cuore ♥

  • Gabriel - 16:39 12/05/14

    davvero interessante, non vedo l'ora di ricordare...

  • tiziana - 11:16 31/03/14

    angel stavo pensando.... ma se al di fuori di questa dimensione fisica il tempo non esiste potremmo in qualche modo riuscire a vedere le nostre vite future? cosa ne pensi?

    • Angel - 13:45 31/03/14

      Certamente :)

      • tiziana - 13:28 25/04/14

        :) evviva grazie

  • Marina - 14:39 30/03/14

    mia figia questa mattina appena sveglia ha iniziato a fantasticare, mi parlava di un'ombra maschile che si avvicinava a noi (dorme nel lettone con me per mancanza di spazio). a un certo punto mi ha detto che c'era anche un'altra ombra femmina che aveva "fatto una rete con dei puntini rossi ad ogni incrocio". questa rete aveva dei numeri e serviva a "dividere" il nostro cervello (nel senso di separarlo) dalle cose: "così non può incontrarle", mi ha detto. il colore dei puntini invece cambiava di continuo d'intensità. la bimba (ha 7 anni) ha detto ovviamente che si trattava di una fantasia, ma io mi chiedo: è possibile che i bambini fantastichino in base a ricordi inconsci presi da un passato di cui sono inconsapevoli? (penso alla "dematerializzazione" tra un'incarnazione e l'altra). grazie.

    • Angel - 10:58 22/04/14

      Assolutamente, o semplicemente vedono sul momento e poi si scordano e quindi dicono che è fantasia. I bambini hanno il sesto senso più sviluppato degli adulti, ma crescendo poi andrà ad addormentarsi.

      • Marina - 15:55 18/06/14

        grazie <3

  • Arya Dröttningu - 16:35 29/03/14

    comunque, se mi è concesso, vorrei raccontare alcuni episodi che potrebbero essere legati a qualche mia vita passata e mi piacerebbe che mi deste le vostre opinioni: 1) GITA: nella lontana estate del 1999: ero in colonia (con la Telecom) a Colleverde e un giorno ci avevano portati a trascorrere una giornata sull'Isola Polvese (isola del Lago Trasimeno). appena avevo messo piede sull'isola, avevo avuto la sensazione di esserci già stata, anche se era la prima volta che ci andavo (non l'avevo mai sentita nominare prima di allora). inoltre, ero terrorizzatissima. l'isola era piena di entità (che percepivo chiaramente, anche se non ero ancora molto coscente di questa mia capacità), ma non ero terrorizzata da loro. mi sentivo a disagio, eppure sapevo che non c'era alcun pericolo. non facevo altro che stressare gli animatori (e la caponucleo) chiedendo loro quando ce ne saremo andati da lì. ci avevano portati a pranzare nel giardino della Villa Polvese (la villa e il giardino delle foto qua sotto) e a visitarne il parco. là avevo avuto un "flash" (non so come altro definirlo) dell'impiccagione di un uomo (sarà stato nel XVII/XVIII secolo,a giudicare da come erano vestiti tutti) vista dal pubblico. non so perchè, ma avevo la sensazione che fosse un pirata (sensazione che ho tutt'ora). quando eravamo scesi dal traghetto per raggiungere la corriera (nel parcheggio) che ci avrebbe riportato in colonia, mi ero sentita rinascere. per favore, qualcuno potrebbe spiegarmi il motivo di queste mie sensazioni ed aiutarmi a capire? grazie mille. 2) SOGNO: una notte avevo sognato che nella quale facevo un viaggio nel tempo fino all'Inghilterra del XVI secolo. ero capitata dopo l'anno 1540 (a quanti ricordo, dev'essere stato attorno al 1545) e avevo una missione: aiutare Edoardo VI (figlio di Enrico VIII) a diventare maggiorenne e, di conseguenza, un gran re. la missione era pericolosissima perchè dovevo prima guadagnarmi la sua totale fiducia, nascondendo il fatto di essere Cattolica (lui era Protestante e, all'epoca, le due fazioni non andavano molto d'accordo) e sperando che nessuno lo scoprisse mai, se no, mi avrebbero bruciata sul rogo. nel sogno avevo conosciuto anche altri personaggi storici (Enrico VIII, Elisabetta I, Mary I, etc.), otlre che a vivere personalmente molti momenti storici (l'incoronazione di Edoardo VI, morte e funerale di Enrico VIII, etc.). non sto qua ad elencarti tutto quello che ho fatto in questo sogno perchè la lista è lunga e, se non sei appassionato di storia o di questa epoca, potrebbe risultarti noioso (se vuoi che te le elenchi, basta chiedere). inoltre, dovevo portagli un medicinale dalla nostra epoca conto la tubercolosi (una delle cause della sua morte, nella realtà). nel sogno potevo viaggiare nel tempo quando e come volevo. e, in almeno uno di questi avevo portato anche lui nella nostra epoca(per ragioni mediche e perchè era curioso di vedere com'è il XXI secolo). comunque, alla fine riuscivo nella mia missione (e non solo....). N.B. LA STRANEZZA DI QUESTO SOGNO è CHE NON ERA IN ITALIANO, MA IN INGLESE CHE PARLAVANO NEL RINASCIMENTO. 2b) AMNESIA: il 6 gennaio 2005 avevo letto in meno di 24 ore il mio primo libro sull'Inghilterra del XVI secolo (prima dell'episodio che vi sto per raccontare non m'interessava molto il tema, ma poi improvvisamente mi sono appassionata e lo sono tutt'oggi). la mattina dopo, a scuola, non ricordavo nulla di nulla. Non mi ricordavo nemmeno come si scriveva e il mio nome. Non riuscivo nemmeno a parlare. Per comunicare, dovevo appoggiarmi a una mia compagna di classe. Non avevo alcun dolore ed ero lucidissima. La temperatura era normalissima, ma avevo anche rimesso. Ero riuscita a ricordarmi il numero di cellulare di mia sorella e lei ha chiamato mia madre che è venuta a prendermi. Quando sono salita in macchina, la memoria mi era tornata improvvisamente (nello stresso modo nella quale l’avevo persa) e senza ragione apparente. Mi aveva portata dalla dottoressa e poi a fare un encefalogramma. Tutto normalissimo. Mi avevano prescritto anche una risonanza magnetica alla testa. Normalissima anche quella. Questo è quello che è successo. N.B. credo che il sogno che ho scritto nel punto 2 sia legato a questo episodio. ringrazio in anticipo chi mi risponderà.

    • Angel - 09:48 29/04/14

      Ciao Arya, è palese che siano vite passate, si capisce troppo bene, perciò tieni ben stretti questi ricordi, e approfondiscili. Se non ti è dispiacere, raccontami pure tutti coloro che hai visto, è molto interessante. L'Amnesia poi, mi fa comprendere che tu abbia 'scaricato' una vita che ti sarebbe stata molto utile e qualcuno-qualcosa ha tentanto di bloccarti quel ricordo!

  • Arya Dröttningu - 16:20 29/03/14

    io non sono d'accordo sul fatto che gli animali non abbiano un'anima. ogni tanto, mi capita ancora di sentire i pesi delle mie vecchie micie (ora volate sul ponte dell'arcobaleno) sul mio piumone. quindi, questa è la prova che anche gli animali, come gli esseri umani hanno 'un'anima.

    • Angel - 11:01 22/04/14

      Ciao Arya :) è vero che alcuni animali riescono a crearsi un anima anche se molto raramente, ma il peso dei tuoi gatti non sono sicura siano realmente la loro anima, bensì una registrazione del matrix, delle volte capita.

  • Sophia - 22:50 25/03/14

    Molto interessante e arrivato "al momento giusto"...come sempre grazie!

  • Anima Aliena - 21:19 25/03/14

    Ho letto questo documento per curiosità, ma ricordare le mie vite passate, per ora non mi interessa, se sono passate e non le ricordiamo penso che un motivo ci sia ... le lascio ricordare alla mia anima, mi fido di lei, speriamo non sia "svampita" come il mio cervello :)

  • Roserenitas - 23:46 24/03/14

    Interessantissimo. Non vedevo l ora di leggere questo doc. Speravo in realtà di trovare qui gia le tecniche. Se tu lo ritieni opportuno sarei ansiosa di apprenderle. Ti spiego subito il perchè. Ho un ricordo vago di una mia vita passata, non in questa dimensione. È un ricordo con molte cose in sospeso.

  • diego - 21:31 23/03/14

    veramente interessante da approfondire ma per ora non mi sento ancora pronto